Αλιβέρι

Αλιβέρι: Γεωγραφικά

Κωμόπολη του νομού Ευβοίας. Αποτελείται από τους οικισμούς Αλιβέρι, Ανθούπολη, Κατακαλού, Κάραβο, Λάτα και Μηλάκι. Το Αλιβέρι είναι μία σύγχρονη κωμόπολη, η οποία παρουσιάζει σημαντική οικονομική και εμπορική δραστηριότητα. Βρίσκεται 52 χλμ. νοτιοανατολικά από την έδρα του Νομού, Χαλκίδα. Είναι χτισμένο αμφιθεατρικά πάνω σε λόφους και βρίσκεται σε απόσταση 2 χλμ. από τις ακτές του Ευβοϊκού Κόλπου. Επίνειο και λιμάνι του Αλιβερίου είναι ο Κάραβος, που αποτελεί και το τουριστικό κέντρο της περιοχής.

Σήμερα το Αλιβέρι με πανω απο 10.000 κατοίκους περίπου, είναι κτισμένο σε πλαγιά λόφου, πιθανότατα στην περιοχή που ήταν οι αρχαίες πόλεις «ΤΑΜΥΝΑΙ» και «ΠΟΡΘΜΟΣ». Εδώ λατρευόταν ο «ΤΑΜΥΝΟΑΣ» με γιορτές, τα λεγόμενα «ΤΑΜΥΝΑΙΑ». Η σημερινή ονομασία ΑΛΙΒΕΡΙ, οφείλεται σε ένα τούρκο αφέντη του χωριού στον ΑΛΙΒΕΡΟ.


ΜΥΘΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ 
Από τη μυθολογία μαθαίνουμε ότι η Θεά Ήρα γεννήθηκε στην Εύβοια και στον σημερινό ξεροπόταμο του Αλιβερίου Ίμβρεστο, στην είσοδο της πόλης.








 

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ

Σε όλη την περίοδο της προϊστορίας έχουν βρεθεί κτερίσματα οψιανού σε πολλές περιοχές. Πολλές είναι οι αποδείξεις ύπαρξης ζωής στην περιοχή από τη νεολιθική εποχή και εποχή του χαλκού.
Στην άκρη του ακρωτηρίου Μεσονήσι σχηματίζεται μικρή ακρογιαλιά με αμμουδιά όπου υπάρχει εκκλησάκι της Παναγίας της Τριχερούσας. Στη θέση αυτή συλλέχτηκαν πολλά όστρακα και οψιανοί. Η παράλια περιοχή στο Μηλάκι και τη Μαγούλα ήταν κατοικημένη απ’ τους Νεολιθικούς χρόνους μέχρι σήμερα.
Ευρήματα από το Μηλάκι φαρικά όστρακα καθώς και λίθινα ευρήματα, εκπληκτικό αριθμό εργαλείων από οψιανό, λεπίδες λεπίδες και απολιπίσματα, που κάνουν πιθανή την ύπαρξη εργαστηρίου στην περιοχή για την επεξεργασία αυτής της πέτρας.
Το πλήθος του οψιανού δείχνει ότι το Αλιβέρι ήταν ένα από τα κυριότερα κέντρα εισαγωγής και επεξεργασίας του προϊόντος.
Πεντακόσια περίπου μέτρα βορείως του χωριού Άγιος Ιωάννης υπάρχει χαμηλός λόφος, στη νότια πλευρά του οποίου βρέθηκαν οψιανοί και αρκετή κεραμική.
Στην Αγία Βαρβάρα Αλιβερίου υπάρχει εκτεταμένος προϊστορικός οικισμός. Η εντατική καλλιέργεια έχει αποκαλύψει οικοδομικά λείψανα του οικισμού. Τα μέχρι στιγμής ευρήματα ανήκουν στους Π.Ε. και κυρίως στους Μ.Ε. χρόνους. Πιθανώς πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό κέντρο της περιοχής.

ΜΥΚΗΝΑΪΚΑ ΧΡΟΝΙΑ

Στο Λιβάδι Αλιβερίου βρέθηκε θαλαμοειδής τάφος που περιείχε Μυκηναϊκά αγγεία. Σήμερα η θέση αυτή, ανατολικά του δρόμου απ’ το Αλιβέρι στον Κάραβο είναι πυκνοκατοικημένη.
Ένας άλλος Μυκηναϊκός τάφος που βρίσκεται στην περιοχή Κατακαλού, είναι της περιόδου 3000 – 1300 π. Χ. και όπως αναγράφεται στο αρχαιολογικό δελτίο, εάν γίνουν ανασκαφές θα ευρεθούν και άλλοι. Πρόκειται για ένα θολωτό τάφο, σαν μικρογραφία του τάφου του Αγαμέμνονα . Είναι ο μοναδικός θολωτός τάφος στην Εύβοια, που διατηρείται σε καλή κατάσταση. Ο θάλαμος έχει κάτοψη κυκλική και είναι κτισμένος με αργούς λίθους μικρών διαστάσεων. Στη βάση του έχει διάμετρο 5,60μ. και μέγιστο σωζόμενο ύψος 4,70μ.
Η είσοδος έχει μήκος 3,30μ. και καλύπτεται με ανακουφιστικό τρίγωνο. Ο τάφος χρονολογείται στους μυκηναϊκούς χρόνους (16ος-12ος αιώνας π.Χ.). Κατά τις εργασίες αναστήλωσης του τάφου έγινε υποστύλωση της θόλου, του υπερθύρου και της εισόδου. Ο τάφος ανασκάφηκε το 1907, από τον Γ. Παπαβασιλείου. Εξαιτίας της σύλησής του δεν βρέθηκαν κτερίσματα, με εξαίρεση μία κύλικα. Κατά τις εργασίες καθαρισμού και υποστύλωσης του τάφου βρέθηκαν όστρακα και χάλκινο νόμισμα.

ΠΡΟΚΛΑΣΣΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ

Είναι η εποχή των Περσικών πολέμων. Η πόλη Ταμύναι βοηθάει τους Ερετριείς στην επάνδρωση των πλοίων που στάλθηκαν στην Ιονική Επανάσταση.
Μετά την επανάσταση έχουμε μια αναλαμπή της πόλεως κυρίως στον θρησκευτικό τομέα. Χτίζεται ναός του Απόλλωνα και διοργανώνεται γιορτή προς τιμή του Θεού, τα λεγόμενα Ταμύναια.

ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ

Κατά την κλασική περίοδο κοντά στο Αλιβέρι υπήρχε η κώμη της Ερέτριας , Ταμύναι που λεγόταν επίσης Τάμυνα ή Τάμινα. Εκεί σύμφωνα με τον αρχαίο γεωγράφο Στράβωνα, υπήρχαν δυο ιερά , του Ταμιναίου Δία και του Απόλλωνα όπου γίνονταν ιππικοί , μουσικοί και γυμνικοί αγώνες, τα Ταμύνια. Από τις ανασκαφές που έχουν πραγματοποιηθεί βρέθηκαν πολλά λείψανα και δυο επιγραφές. Στους Κλασικούς Χρόνους (354 π.Χ.), στο λόφο του Αλιβερίου έλαβε χώρα η μάχη μεταξύ Αθηναίων (υπό τον Φωκίωνα) και Χαλκιδέων.
Την εποχή του Πελοποννησιακού πολέμου η Ταμύναι σαν σύμμαχος των Αθηναίων χτυπήθηκε από τους Πελοποννήσιους και κατατάχθηκε υποταγμένη σε αυτούς. Αργότερα την κυριαρχία παίρνουν οι Θηβαίοι και τέλος πάλι οι Αθηναίοι.


ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΑ Η΄ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΑ ΧΡΟΝΙΑ

Μετά την επικράτηση της Μακεδονίας στην Εύβοια, όπως αναφέρει στον Δ΄ Φιλλιπικό ο Δημοσθένης, ο Πορθμός κατεστράφη το 341 π.Χ. από 5.000 στρατιώτες – σταλμένος απ’ τον Φίλλιπο με αρχηγό τον Ιππόνικο.
Έως το 285 π.Χ. ολόκληρη η Εύβοια και επομένως και κατεστραμμένος Πορθμός (Αλιβέρι) ήταν κάτω απ’ την Μακεδονική κυριαρχία. Μετά από το 285 και έως το 267 π.Χ. όλη η Εύβοια ανεξαρτητοποιήθηκε.

ΡΩΜΑΪΚΑ ΧΡΟΝΙΑ

Η Εύβοια κατελήφθη από το στρατηγό Μόμμιο το 146 π.Χ. Τα πρώτα σπέρματα του Χριστιανισμού σπέρνονται στον Πορθμό λίγο μετά την έλευση του Απόστολου Παύλου.
Από την ελληνορωμαϊκή εποχή έχουν διασωθεί στον Κάραβο λουτρά που μαρτυρούν την ακμή της περιοχής.
Ο Πορθμός εξακολουθεί να είναι Επισκοπή και ως το 16 αιώνα μ.Χ.






ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ

Μετά την Ενετοκρατία (1211 – 1470) το νησί και το Αλιβέρι πέρασαν στα χέρια των τούρκων το 1471 μ.Χ. Από τότε εκδηλώθηκαν μικρές ασήμαντες εξεγέρσεις που καταπνίχθηκαν αίμα από τους Τούρκους.
Η οθωμανική περίοδος αντιπροσωπεύεται από δύο ναούς .Το ναό του Αγίου Δημητρίου, κτίσμα του 16ου αι. και το ναό του Αγίου Νικολάου με τοιχογραφίες του 17ου αι.
Μετά την εξέγερση του Μαρτίου του 1821 στην Αγία Λαύρα ξεκίνησε και η επαναστατική δράση σε όλη την Ελλάδα. Και συγκεκριμένα στο Αλιβέρι αποβιβάστηκε ο φλογερός Επίσκοπος Καρύστου Νεόφυτος, (πατριώτης και μέλος της Φιλικής Εταιρείας) αφού είχε στρατολογήσει όσους άνδρες μπορούσε στα νησιά Άνδρο, Τήνο κ.α. Στα Στύρα σημειώθηκε μια μεγάλη ήττα των Ελλήνων από τον Πασά της Χαλκίδας Ομέρ Μπέη. Μετά την μεγάλη ήττα στα Στύρα αποφασίστηκε και δεύτερη εκστρατεία κατά της Καρύστου. Αφού συγκεντρώθηκε ο στρατός στην Ερέτρεια, το τρίτο δεκαήμερο του Δεκεμβρίου του 1821 ξεκίνησε για το Αλιβέρι, στην παραλία του οποίου όταν έφτασε κατέλαβε τον μικρό Ενετικό πύργο (στην περιοχή Δ.Ε.Η.) και έφτιαξε οχυρώματα.
Εκεί δίπλα βρισκόταν ένα μισοκατεστραμμένο εκκλησάκι, το οποίο επισκεύασαν και λειτούργησε ο Νεόφυτος τα Χριστούγεννα (25 Δεκ. 1821), του Αγίου Βασιλείου (1 Ιαν. 1822) και έφτιαξε οχυρώματα.
Το Αλιβέρι μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους αρχίζει να ανορθώνεται. Γίνεται Δήμος από κοινότητα. Επίσης βρίσκονται τα πρώτα κοιτάσματα λιγνίτη.


Β΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο αρχίζει εκμετάλλευση των κοιτασμάτων λιγνίτη. Το Αλιβέρι έχει αναπτυχθεί σημαντικά. Όμως το 1938 το Αλιβέρι ξαναγίνεται κοινότητα από τον Ιωάννη Μεταξά.
Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου και συγκεκριμένα με την έναρξη του στις 28 – 10 – 1940 το Αλιβέρι, σαν εμπορικό και βιομηχανικό κέντρο με το πυρηνελαιουργικό εργοστάσιο του
Καπνίση, τα λιγνιτοφόρα κοιτάσματα και με το φυσικό λιμάνι του, απετέλεσε το κέντρο ενδιαφέροντος των δυνάμεων του άξονα. Στο βόρειο μέρος του Αλιβερίου, περιοχή Τσαρούχα, είχαν οχυρωματικά φυλάκια οι Γερμανοί που λόγω του ύψους του βουνού μπορούσαν να ελέγχουν το λιμάνι του Αλιβερίου. Επίσης η περιοχή του Αλιβερίου είχε και αεροπορική κάλυψη, τούτο απεδείχθη το Σεπτέμβριο του 1943, όταν οι Ιταλοί συνθηκολόγησαν με τους συμμάχους και οι Αλιβεριώτες ύψωσαν την Ελληνική σημαία στην πλατεία του Αλιβερίου, οπότε Γερμανικά αεροπλάνα πυροβολούσαν για εκφοβισμό των Αλιβεριωτών και αντίστοιχα.
Επίσης πάλι το 1944 έγινε πάνω από τον κόλπο του Αλιβερίου μια μεγάλη αερομαχία με αποτέλεσμα τη βύθιση όλων των μεταγωγών και πολεμικών πλοίων. Μετά την απελευθέρωση τον Οκτώβριο του 1944 το Αλιβέρι περικυκλώθηκε από 4.000 αντάρτες που είχαν εξεγερθεί οπότε έγινε μεγάλη σφαγή στο Αλιβέρι.

ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ – 1950 ΚΑΙ ΕΞΗΣ 

Μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς ακολούθησε ραγδαία ανάπτυξη με την κατασκευή της Δ.Ε.Η. Περνώντας τα χρόνια φτιάχτηκε το εργοστάσιο της ΑΓΕΤ και τέλος η Κοινότητα Αλιβερίου έγινε Δήμος Αλιβερίου.


ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ

Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ (Κόκκινη Εκκλησία) είναι κτισμένη σε βράχο στο κέντρο του Αλιβερίου πάνω απ’ το κτίριο του Ο.Τ.Ε και ονομάστηκε έτσι λόγω της κόκκινης πέτρας από την οποία χτίστηκε. Κτίστηκε και ζωγραφίστηκε το έτος 1393 μ.Χ. (ή το 1329 μ.Χ.) σύμφωνα με την επιγραφή που σώζεται.
Ο Άγιος Δημήτριος (πάνω από το κτίριο του Λυκείου) όπως είναι σήμερα δεν μπορούμε να πούμε σχεδόν τίποτε. Αν κρίνουμε από τον παχύ τοίχο της κόγχης του Ιερού πρέπει να κτίστηκε μέσα στον 19ο αιώνα. Αυτό διότι έχει ανακαινισθεί εκ βάθρων.
Ο Άγιος Νικόλαος (μέσα στο Νοτιοδυτικό περίβολο του Αγίου Γεωργίου). Είναι μικρός μονόχωρος ναός δύρριχτη στέγη. Έτσι λοιπόν αν κρίνουμε το ναό από την γενική αρχιτεκτονική μορφή του μπορούμε να πούμε πως το κτίριο είναι του 17ου αιώνα μ.Χ.
Πριν την πτώση Βυζαντινής Αυτοκρατορίας στα χέρια των Τούρκων (1453) έπεσε στα χέρια των Δημοτικών και ιδιαίτερα των Φραγκοβενετών. Στο Αλιβέρι (που ήταν ακόμη γνωστό σαν Πορθμός) άφησε δύο σημάδια της Βενετοκρατίας.
Ριζόκαστρο: Το Ριζόκαστρο είναι μεσαιωνικό μνημείο στο Μηλάκι με υπόγεια σήραγγα 1,5 χλμ. και είναι προσιτό και ορατό από το δρόμο προς την Κύμη. Είναι ένα σχεδόν τετράγωνο κάστρο, που σε ένα δύο σημεία σώζονται τα τείχη του μέχρι τις επάλξεις. Μια δεξαμενή και μια στοά βρίσκονται στο εσωτερικό του. Κανένα ίχνος εκκλησίας. Το Ριζόκαστρο στην περιοχή Μηλάκι που είναι η παλιότερη φράγκική οχύρωση της Εύβοιας.
Ο πύργος: Ο μόνος τετράγωνος πύργος που σώζεται μέχρι σήμερα στο Αλιβέρι είναι στη θάλασσα μέσα στο εργοστάσιο της Δ.Ε.Η. Στη βάση του σχεδόν, στο Νότιο τοίχο έχει εντοιχισμένο ένα μάρμαρο με λαξευμένες δύο παράλληλες γραμμές.

 

 

ΉΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ

Τη δεύτερη μέρα του Πάσχα στο Αλιβέρι αναβιώνει το έθιμο της καμάρας. Μετά τον εσπερινό της αγάπης που γίνεται στην εκκλησία Παναγίτσα συγκεντρώνεται ο κόσμος στο προαύλιο του Αγίου Γεωργίου και αρχίζει ένας εύθυμος λαμπριάτικος χορός που τον σύρει ο πιο εύσωμος και καλλίφωνος της παρέας. Το αξιοσημείωτο στο συγκεκριμένο έθιμο της καμάρας είναι ότι έχει σχέση με τον θρύλο του γεφυριού της Άρτας αφού το τραγούδι που λέει ο πρωτοχορευτής συνοδευόμενος από την αυτοσχέδια χορωδία δεν είναι άλλο από το δημοτικό «Της Άρτας το γεφύρι». Το έθιμο αυτό πρώτα ξεκίνησε από τους κτίστες του ναού που πιθανότατα ήταν Ηπειρώτες. Ακόμη υπάρχει ένα ποίημα που αναφέρετε στην καμάρα και αποτελεί παραλλαγή του ποιήματος «Του γεφυριού της Άρτας».
ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΧΑΡΗ ΣΩΖΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΑΛΙΒΕΡΙ
Ο χορός της Καμάρας
Στάθη Γλάρου (λαογραφικά Αλιβερίου)

Τη δεύτερη μέρα του Πάσχα, ημέρα αγάπης, ύστερα από τη λειτουργία στον περίβολο του Αη-Γιώργη, σχεδόν όλο το χωριό πιασμένο χέρι-χέρι χόρευε τον χορό της Καμάρας. Μπροστά, όπως κάθε χρόνο, ο μπάρμπα Γιώργης ο Παλαιολόγος με το στριμμένο μουστάκι του και την βροντερή φωνή, έσερνε τον χορό :
Σαράντα πέντε μάστοροι, μωρ’ έβγα ιδές ……………………
Άμα τελείωνε ο χορός σύσσωμοι με τα όργανα, πηγαίνανε απέναντι στα πάνω αλώνι, μια ειδυλλιακή τοποθεσία με θέα προς την θάλασσα του Ευβοϊκού και συνεχίζανε το γλέντι δύο μερόνυχτα. Τα αθώα γραϊδια καθόντουσαν στα σκαμνιά και καμαρώνανε τις λεβεντονιές τους με την Κουμιώτικη στολή και τη λυγερή κορμοστασιά τους , που ερωτοτροπούσαν μα τα παλικάρια. Οι νεαροί επεδίδοντο σε αγωνίσματα, ‘όπως τρέξιμο, πάλη, λιθάρι, απλούν, τριπλούν, χορεύανε το δικό τους χορό.. «ντίρι –ντίρι κλωτσαντήρι» εκτινάζοντας τα πόδια προς τα πίσω. Τα πιτσιρίκια παίζανε με τα κοϊνια και τα κιτσκέτσικα, χτυπιτάκι με πενταροδεκάρες, και η ατμόσφαιρα βούϊζε και πεντοβόλαγε από τα σουβλιστά αρνιά και τα κοκορέτσια.

Πολλοί το βράδυ ξαπλώνανε στις κουρελούδες, να ξεκουραστούν και το πρωϊ συνεχίζανε το χορό και το φαγοπότι. Ο μακαρίτης ο γερο-Ρουμπής είχε στήσει την καλύβα με το εμπόρευμα του. Πούλαγε ρούμι, κρασί, σαρδέλες, λουκούμια, καραμέλες, τσιγάρα Τσιχριτσί, Καραβασίλη κ.λ.π

Τη δεύτερη μέρα μετά τη δύση του ηλίου το γλέντι τελείωνε. Μαζί με τα όργανα κάνανε μια βόλτα στο χωριό και κατέληγαν στην κεντρική πλατεία για να πιουν το καφεδάκι τους και να χορέψουν τον αποχαιρετιστήριο χορό, με παρατεταμένα χειροκροτήματα και ευχές. «Καληνύχτα συμπέθερε καληνύχτα ξάδερφε, καληνύχτα κουμπάρα, καληνύχτα παππού, καλή νύχτα γιόκα μου τσε του χρόνου!!!


ΚΑΡΑΒΟΣ
Η παραλία του Αλιβερίου που ονομάζεται Κάραβος αποτελεί ουσιαστικά το λιμάνι του Αλιβερίου. Ο Κάραβος που απέχει από την Αθήνα γύρω στα 130 χιλιόμετρα με εύκολη πρόσβαση δια μέσου της εθνικής οδού ή του πορθμείου Ωρωπού - Ερέτριας.Είναι παραλιακή περιοχή στον κόλπο του Αλιβερίου. Ο οικισμός φιλοξενεί καφετέριες, εστιατόρια, ουζερί και άλλα μαγαζιά, συγκεντρώνοντας αρκετούς επισκέπτες.Η παραλία είναι αρκετά γραφική και ενδείκνυται κυρίως για να κάνετε τη βόλτα σας.
Εχει τεχνητό λιμάνι με ασφαλτοστρωμένη προκυμαία και ανατολικά του ορθώνεται το θερμικό εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής Αλιβερίου, για τις ανάγκες του οποίου φτιάχτηκε και δεύτερο τεχνητό λιμάνι.


Ιστορία - Παράδοση:

Σύμφωνα με παράδοση που υπάρχει, ο οικισμός πήρε το όνομά του από ένα μεγάλο καράβι, που κατέπλευσε και έκανε μεγάλη εντύπωση στους κατοίκους. Εσπευσαν να το δουν και να το θαυμάσουν φωνάζοντας "Να ένας Κάραβος, πω,πω, τι μεγάλος κάραβος".

Στην περιοχή, φέρεται, να δημιουργήθηκε μικρός οικισμός όταν καταστράφηκε ο αρχαίος οικισμός Πορθμός που ήταν ανατολικά, στο Μηλάκι. Στην περιοχή Καράβου υπάρχει το τοπωνύμιο Παλαιοχώρα και φαίνεται πως ήταν αρχαίος οικισμός του οποίου το όνομα δε διασώθηκε.

Διοικητική ιστορία:

    * Το 1911 έγινε η πρώτη αναφορά στον οικισμό που υπαγόταν στο δήμο Ταμυνέων.
    * Στις 16/08/1912 όταν καταργήθηκε ο δήμος Ταμυνέων, ο οικισμός Κάραβος υπάχθηκε στην κοινότητα Αλιβερίου.
    * Στις 16/10/1940 ο οικισμός καταργήθηκε.

Αρχαιολογικοί χώροι - Μνημεία:

Δυτικά του οικισμού, όπου είναι το εκκλησάκι της Παναγιάς επισημάνθηκε προϊστορικός οικισμός της ΤΝ ΙΙ. Βρέθηκε άφθονος οψιανός, που μαρτυρεί ότι στην περιοχή υπήρχαν εργαστήρια κατεργασίας του.

Ρωμαϊκές θέρμες.
Η αρχαία λουτρική εγκατάσταση, που αποκαλύφθηκε στο χώρο του εργοστασίου της ΔΕΗ στον Κάραβο, αποτελεί ενδιαφέρον μνημείο των ύστερων ρωμαϊκών χρόνων. Οι θέρμες αποκαλύφθηκαν κατά την ανασκαφική έρευνα που διενεργήθηκε την περίοδο 1995-1997 στο χώρο του εργοστασίου, με αφορμή τις εργασίες επέκτασης του διοικητηρίου. Τότε διαπιστώθηκε, ότι ένα τμήμα του αρχαίου συγκροτήματος είχε καταστραφεί κατά τις εργασίες κατασκευής του εργοστασίου στη δεκαετία του 1950. Όπως προκύπτει από την αρχιτεκτονική του μορφή και τα ευρήματα, που αποκαλύφθηκαν στο εσωτερικό του, κατασκευάσθηκε τον 4ο αι. μ.Χ. και συνέχισε να λειτουργεί μέχρι τον 7ο αι. μ.Χ.. Περιλαμβάνουν τους βασικούς χώρους ενός λουτρού, δηλαδή το αποδυτήριο και τους χώρους του ψυχρού, του χλιαρού και του θερμού λουτρού. Τα δάπεδά τους ήταν καλυμμένα με μεγάλες σχιστολιθικές πλάκες, ενώ μερικές φορές διακοσμούνταν και με ψηφιδωτά. Η είσοδος του συγκροτήματος βρισκόταν στη νοτιοανατολική γωνία. Ο επισκέπτης εισερχόταν στο αποδυτήριο, άφηνε τα ρούχα και τα προσωπικά του είδη και προχωρούσε στους χώρους του ψυχρού λουτρού, οι οποίοι εκτείνονταν κατά μήκος της βόρειας πλευράς. Από εκεί συνέχιζε την περιήγησή του στους χώρους του χλιαρού και θερμού λουτρού, οι οποίοι αποτελούνταν από αψιδωτές αίθουσες, πλαισιωμένες από μικρότερα δωμάτια με λουτήρες. Το βαλανείο του Αλιβερίου κατατάσσεται, σύμφωνα με την έκταση των οικοδομικών λειψάνων, που έχουν αποκαλυφθεί, στα μετρίου μεγέθους και μη μνημειώδη, δημόσια κτηριακά σύνολα. Τα τυπολογικά στοιχεία του λουτρού, όπως η ύπαρξη μικρών λουτήρων και η απουσία μεγάλης πισίνας, σε συνδυασμό με το σύνολο των ευρημάτων και ορισμένες ενδείξεις της τοιχοποιίας, επιβεβαιώνουν τη χρονολόγηση της πρώτης οικοδομικής του φάσης στον 4ο αι. μ.Χ. και τη διακοπή λειτουργίας του στον 7ο αι. μ.Χ..

ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΑΛΙΒΕΡΙΟΥ
Ναυτικός Όμιλος Αλιβερίου
Ιστιοπλοϊκός Όμιλος Αλιβερίου
Αστέρας 1980 Αλιβερίου
Φ.Σ. Ταμυναϊκός Αλιβερίου
Αίας Αλιβερίου 2014



FBOOK N.O.A.
Ο Ναυτικός Όμιλος Αλιβερίου ιδρύθηκε το έτος 1961 από το μεράκι και την όρεξη μίας ομάδας ατόμων που αγαπούσαν το ναυταθλητισμό, λάτρευαν το υγρό στοιχείο και ένοιωθαν την υποχρέωση να μεταδώσουν τις γνώσεις και τις εμπειρίες τους,στους νεώτερους. Ο όμιλος με τις δραστηριότητες του ήρθε να καλύψει το κενό που υπήρχε στην περιοχή, στον τομέα της καλλιέργειας των αθλημάτων του υγρού στίβου με την ευρεία έννοια. Δεν πρέπει όμως να παραβλεφθεί και η κοινωνική και πολιτιστική προσφορά του ομίλου, που είναι αξιόλογη.

Το πρώτα αθλήματα που καλλιεργήθηκαν από τον όμιλο είναι η κολύμβηση και η υδατοσφαίριση, για ένα μικρο χρονικό διάστημα την κωπηλασία χωρίς να έχει επίσημη παρουσία σε κάποιο πρωτάθλημα, αλλά και της υποβρύχιας δραστηριότητας με μια συμμετοχή σε επίσημο πρωτάθλημα υπό την αιγίδα της Ε.Ο.ΥΔ.Α.Α.Τ.Κ., που υπήρξε και μέλος της.Ένας σύλλογος που έχει διδάξει όχι μόνο την κολύμβηση σε χιλιάδες παιδιά μιας ολόκληρης γενεάς στην πόλη του Αλιβερίου, αλλά έχει ανοίξει διάπλατα την πόρτα προς τον υπέροχο Υγρό Στίβο και έχει εισάγει την νεολαία σε μια υγιεινή δραστηριότητα.Με παλμό, αυταπάρνηση, στόχους και φιλότιμες προσπάθειες μετέδωσε σε τόσους νέους και νέες την αθλητική παιδεία ως τμήμα της κουλτούρας του Ελληνικού διαχρονικού Πολιτισμού μας.Η αγωνιστική διάθεση των αθλητών, η επιθυμία τους για διάκριση και αναγνώριση των προσπαθειών τους, το ενδιαφέρον για την ανάπτυξη του αθλήματος, η επιμονή και αποφασιστικότητα των διοικήσεων του ομίλου, έφεραν γρήγορα αποτέλεσμα: ήδη από το 1966 ο όμιλος έχει συμμετοχή σε Περιφερειακά  Πρωταθλήματα κολύμβησης και υδατοσφαίρισης και από τη δεκαετία του '80 με την συμμετοχή σε περιφερειακά, πανεπαρχιακά και παμπεριφερειακά κολύμβησης έως και σήμερα καθώς και συμμετοχή στην Γ' Εθνική των ανδρών στην Υδατοσφαίριση, Νέων, παίδων, όπως και ομάδα γυναικών, μάλιστα, Ο Ν.Ο.Αλιβεριου είναι ένας από τους 17 ομίλους στην Ελλάδα που συμμετείχαν στο πρώτο πανελλήνιο πρωτάθλημα υδατοσφαίρισης γυναικών το 1988 και ένας εκ των τριών που δεν διέθεταν κολυμβητήριο. 

Έχει δυναμική πολυπληθή παρουσία στο χώρο, και στην πολυετή δραστηριότητά του καταλαμβάνει διακεκριμένη θέση σε επίπεδο περιφέρειας αλλά και σε σε Πανελλήνιο επίπεδο,στους συλλόγους θαλάσσης και όχι μόνο. Πολλές και μεγάλες οι αθλητικές διακρίσεις του ομίλου σε Πανελλήνιο και Περιφερειακό επίπεδο, ενδεικτικά να αναφέρουμε την κατάκτησει δεκατριών πανελλήνιων πρωταθλημάτων κολύμβησης συλλόγων θάλασσας τα έτη: (2000,'01,'02,'04,'05,'06,'07,'09,'10,'12,'14,'15,16).

Είναι από τα παλαιότερα μέλη της Κολυμβητικής Ομοσπονδίας Ελλάδος (Κ.Ο.Ε), και ανήκει στη δύναμη της περιφερειακής επιτροπής κολύμβησης και υδατοσφαίρισης Αν. Στερεάς και Εύβοιας, απο την οποία εχει τημηθεί τρείς φορές ως καλύτερος σύλλογος περιφέρειας στην open κατηγορία για τα έτη 1987, 1988, 1989. Ενενεργεία έχει 130 κολυμβητές-τριες εκ των οποίων οι 47 συμμετέχουν στην αγωνιστική ομάδα.
Για την προσφορά τους στον Ν.Ο.ΑΛΙΒΕΡΙΟΥ, οι Γεν. Συνελεύσεις του, έχουν ανακηρύξει 4 επίτιμους προέδρους: Κωστή Αθαν., Στεφανίδη Μιχ., Σκαρλή Γεωρ., Αλέξη Σταμ.

Σήμερα, ο Ν.Ο.Αλιβεριου είναι ένα από τα πολυπληθέστερα αθλητικά σωματεία της περιοχής μας, με έμπειρο και άρτια καταρτισμένο προπονητικό δυναμικό και συνεχή παρουσία στα αθλητικά δρώμενα. Ανταποκρινόμενος στις ανάγκες της κοινωνίας, ασκεί πέρα από την αθλητική και κοινωνική δράση, και προάγει μέσα από κάθε δραστηριότητα, υγιείς αξίες και το αθλητικό ιδεώδες.Η επιτυχία του Ν.Ο.ΑΛΙΒΕΡΙΟΥ έγκειται στο ότι καταφέρνει αφενός να μαζεύει την νεολαία, βάζοντας την στην λογική της προσπάθειας και της άμιλλας, χωρίς αποκλεισμούς και στυγνό πρωταθλητισμό, αφετέρου καταφέρνει να παράγει αθλητές με αξιόλογες επιδόσεις.
Στην υλικοτεχνική υποδομή του λείπει το σπουδαιότερο, το κολυμβητήριο, ο Ν.Ο.ΑΛΙΒΕΡΙΟΥ έκλεισε 54 χρόνια από την ίδρυση του (1961-2015) και ακόμα κολυμπάει σε εγκαταστάσεις στην θάλασσα. Χρειάζεται κολυμβητήριο όχι γιατί ήλθε η σειρά του, "αυτή την έχασε προ πολλού, από άλλες πόλεις και κωμοπόλεις, ελέω, επιεικέστατα της αδιαφορίας, των εκάστοτε Ευβοέων κρατούντων" αλλά γιατί ΑΞΙΖΕΙ. Η θέληση και το ταλέντο των αθλητών του υπάρχει, ευχόμενοι κάποια στιγμή να δικαιωθούν και να τους δοθεί κάτι που για τους πολλούς είναι το αυτονόητο, για τα παιδιά του Ν.Ο.Αλιβερίου όμως όχι, ένα ΚΟΛΥΜΒΗΤΗΡΙΟ!!!
Ο όμιλος έχει τα γραφεία του στον Κάραβο Αλιβερίου και τις εγκαταστάσεις του στην κολύμβηση στην Ανθούπολη Μιλακίου.



FBOOK I.O.ΑΛΙΒΕΡΙΟΥ










Ο Ιστιοπλοϊκός Όμιλος Αλιβερίου, με έδρα το Αλιβέρι, ιδρύθηκε τον Σεπτέμβριο του 2005, καλύπτοντας έτσι την ανάγκη ύπαρξης ενός ναυταθλητικού Σωματείου, μοναδικού στην περιοχή, σε ένα από τα καταλληλότερα σημεία της Ελλάδας, στηρίζοντας με αυτόν τον τρόπο ενεργά και τη ναυτική παράδοση στη χώρα μας.
Οι σκοποί του είναι η διάδοση του ναυταθλητισμού και η ανάπτυξη της αγάπης του κοινού προς τη θάλασσα και των αθλημάτων που έχουν σχέση με αυτήν.
Έχει επικεντρωθεί στη καλλιέργεια Ιστιοπλοΐας Τριγώνου της κατηγορίας OPTIMIST για αθλητές και αθλήτριες από 7 μέχρι 15 ετών.
Οι επίτευξη των στόχων του και η εξέλιξη του Ιστιοπλοϊκού Ομίλου Αλιβερίου στη περιοχή μας είναι μεγάλη, γιατί διαθέτει σχολεία, προπονητές καθώς και ιδιόκτητα σκάφη.
Λειτουργεί σχολεία με εκπαιδευτικές σειρές και έχει καθιερώσει αγώνες με αθλητές και εκπαιδευτές του Ομίλου μας, με στόχο την ιστιοπλοϊκή προβολή της περιοχής μας.
Διοργανώνει εκπαιδευτικές δραστηριότητες και σεμινάρια με θέματα σχετικά με τη θάλασσα που απευθύνονται σε αθλητές, προπονητές αλλά και φίλους που τους ενδιαφέρει η σχετική θεματολογία.
Διοργανώνει πολιτιστικές εκδηλώσεις με πηγή έμπνευσης τη θάλασσα και των αθλημάτων που έχουν σχέση με αυτήν.
Διοργανώνει κάθε χρόνο αγώνες στην περιοχή μας και οι αγώνες αυτοί προσελκύουν έναν ολοένα αυξανόμενο αριθμό συμμετοχών από αθλητές και σκάφη άλλων ομίλων, με αφετηρία τον Κάραβο.
Το σύντομο αυτό χρονικό διάστημα έχει να επιδείξει μια πλούσια αθλητική παρουσία και διακρίσεις, συμμετέχοντας σε επίσημους αγώνες της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας, αλλά και αναλαμβάνοντας αντίστοιχες διοργανώσεις.
Η φιλοσοφία λειτουργίας του είναι η διάδοση του Ναυταθλητισμού και η δημιουργία μεγάλης πυραμίδας αθλητών και γενικώς ανθρώπων που ασχολούνται με το αντικείμενο, μέσα από την οποία διαδικασία θα γίνει φυσικό επακόλουθο η παραγωγή και η ανάδειξη των αντιστοίχων πρωταθλητών.




FBOOK ΤΑΜΥΝΑΪΚΟΣ


fotoalbum
Ταμυναϊκός - Έτος ίδρυσης 1958.
Ο "θρύλος" όπως αποκαλείται από την πλειοψηφία των φιλάθλων της Ν.Εύβοιας δεν είναι άλλος από τον ιστορικό Ταμυναϊκό. Η ιστορία του Φ.Σ.Ταμυναϊκού Αλιβερίου ξεκινανάει εδώ και 58 χρόνια και το όνομά του σχετίζεται με την ονομασία του παλιού ονόματος της πόλης του
Αλιβερίου, το οποίο ήταν "ΤΑΜΥΝΑΙ", τα χρώματά του το μπλέ και το άσπρο, με έμβλημά του το <<γυμνό δρομέα>> από τους αγώνες γυμνιστών που οργανώνονταν τα χρόνια εκείνα στην περιφέρεια του τόπου μας, σύμφωνα με το ιστορικό. 
Κύρια αφορμή για την ίδρυση του Ταμυναϊκού λέγεται πως ήταν η δωρεά στο Γυμνάσιο του χώρου του σημερινού γηπέδου του Ταμυναϊκού, οι πρωταγωνιστές εκείνης της εποχής της ίδρυσης της ομάδας, έκριναν ότι έπρεπε να ζητήσουν από το δωρητή Κων/νο Τσαρπαλιά, να συμπεριλάβει στο συμβόλαιο της δωρεάς και τον όρο να χρησιμοποιείται και από εξωσχολικούς αθλητικούς παράγοντες. Αυτό έγινε και ήταν η κύρια αιτία του ξεκινήματος του.
Πρωτεργάτης στην ιδέα ήταν ο τότε καθηγητής σωματικής αγωγής του Γυμνασίου Αλιβερίου Δημήτριος Μαστροκώστας, που ήταν και από τους πρώτους που ενημερώθηκε για την δωρεά.
Ακολούθησε με προσκλήσεις του, η συγκέντρωση  στο γυμνάσιο και έτσι ξεκινάει η διαδικασία ίδρυσης.
Διαβάζουμε από το πρακτικό της 1ης Γενικής συνελεύσεως...<<Εν Αλιβέριω σήμερον την 9ην του μηνός Ιανουαρίου 1958 ημέραν Πέμπτην και ώραν 18ην συνήλθαν εν τω Γυμνασίω Αλιβερίου κατόπιν ατομικών προσκλήσεων υπό του κ. Μαστροκώστα Δημητρίου καθηγητή σωματικής αγωγής Γυμνασίου Αλιβεριού...>>.
Στις τρεις Απριλίου του 1958 ημέρα πέμπτη, στην αίθουσα του Συλλόγου του Λιγνιτωρυχείου Αλιβερίου, θα πραγματοποιηθεί γεν. συνέλευση δια την ανάδειξι νέου μονίμου Διοικητικού συμβουλίου.
Το πρώτο Διοικητικό συμβούλιο αποτελείτο από τους: Παναγιώτη Τόγια(Πρόεδρος), Δημήτρη Γεωργούση(Γεν.γραμματέας), Αλέξανδρο Χατζόπουλο(Ταμίας), Νικόλαο Μπαλάφα, Ιωάννη Νικολάου, Γεώργιο Τσαρπαλιά και Σταμάτη Αγγελέτο.
Οι πρώτες ενέργειες του νέου Δ.Σ. οι οποίοι, συναισθανόμενοι τις ευθύνες που είχαν αναλάβει για την οργάνωση μιας αξιόλογης και αξιόμαχης ομάδας, διαμορφώνεται ο χώρος σε γήπεδο, επισημαίνονται οι γραμμές του αγωνιστικού χώρου, προμηθεύεται ο απαιτούμενος εξοπλισμός, τοποθετούνται τέρματα, ενοικιάζεται αίθουσα κοντά στο γήπεδο για να χρησιμοποιηθεί για αποδυτήρια, η αναγνώριση και η ένταξη της ομάδος σε κατηγορία, η προμήθεια των απαιτούμενων βιβλιαρίων των παικτών, η βελτίωση της απόδοσης της ομάδας με παίκτες και από άλλες περιοχές, (Αμάρυνθο, Αυλωνάρι, Κύμη ακόμη και από Αθήνα).
Το Δ.Σ. γνώριζε την ανάγκη ότι έπρεπε να παρουσιάσει, οργανωμένη αθλητική δραστηριότητα στο εξωσχολικό περιβάλλον του Αλιβερίου, που δεν υπήρχε την εποχή εκείνη, ήταν αναγκαίο δηλαδή η προβολή της αθλητικής ιδέας, να δημιουργηθεί αθλητική συνείδηση.
Γενικά το Δ.Σ. του Ταμυναϊκού είχε διαπιστώσει ότι βρισκόταν μπροστά σε ένα έργο που δεν ήταν εύκολο και που με την πάροδο του χρόνου όλο και περισσότερο γινόταν ορατό, ότι δεν εξαρτιόταν μόνο από τα χρήματα.
Ο πρώτος ποδοσφαιρικός αγώνας θα πραγματοποιηθεί στις 8 Ιουνίου του 1958 με την ομάδα του Αμαρυνθιακού.
Στα χρόνια που πέρασαν από την ίδρυση του, η ομάδα γνώρισε πολλές δόξες και χαρές, αλλά ήταν και εποχές που η απόδοση της ήταν σε μέτρια επίπεδα.
Το αξιοσημείωτο είναι ότι η ομάδα αυτή από το έτος ίδρυσης της (1958) κάθε χρόνο έπαιρνε κατηγορία και το πιο σημαντικό και ίσως μοναδικό φαινόμενο στην Εύβοια είναι ότι από το 1960 που ανήλθε στην Α' Ευβοίας μέχρι και το 2012 δεν είχε υποβιβαστεί, ενώ αντιθέτως ανέβηκε κατηγορίες και αγωνίστηκε σε εθνικές κατηγορίες.
Επίσης για τρεις χρονιές έχει βραβευθεί με το κύπελλο ΗΘΟΥΣ από την ΕΠΣΕΒ (Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Ευβοίας- Βοιωτίας). Η άνοδος του εντυπωσιακή. Ήταν η εποχή που μικροί και μεγάλοι γέμιζαν ασφυκτικά το Τσαρπάλειο Στάδιο για να καμαρώσουν την ομάδα τους.
Την περίοδο 1961-1962 θα πραγματοποιηθούν αρκετά φιλικά παιχνίδια ανάμεσα σε αυτά και με την ομάδα του Παναθηναϊκού, μια ιστορική στιγμή για τους παίκτες του Ταμυναϊκού αλλά και για τους φιλάθλους της περιοχής που έβλεπαν τους παίκτες του Π.Α.Ο. από κοντά, παίκτες που τους άκουγαν στο ραδιόφωνο και τους διάβαζαν στην εφημερίδα.
Την περίοδο 1966-1967 αγωνίστηκε στο πρωτάθλημα της Γ' Εθνικής κατηγορίας σε όμιλο των Αθηνών-Πειραιά με ομάδες όπως: Αθηναϊκός, Φωκικός Αμφ., Αστέρας Ζωγράφου, ΑΕΚ Φαλ., Αττικός, Π.Α.Ο.Σαφράπολης κ.α. και έχοντας μια πάρα πολύ καλή και αξιοπρεπή πορεία.
Από τους προπονητές της περιόδου αξίζει να σημειώσουμε αυτή του Γιουγκοσλάβου Τάσκοβιτς, ένας προπονητής ο οποίος προσέφερε πάρα πολλά την εποχή εκείνη στην εξέλιξη των ποδοσφαιριστών του, αλλά και παραγόντων της ομάδας όπως του Νίκου Μπαλάφα, που ήταν πάντοτε αρωγός των προσπαθειών της ομάδας.
Το 1969 είχε δώσει αγώνα μπαράζ με τον Άρη Αγ. Κωνσταντίνου για άνοδο στη Β' Εθνική. Η άνοδος κρινόταν στο 3ο παιχνίδι στον Πειραιά όπου ο Ταμυναϊκός έχασε την άνοδο φέρνοντας 1-1 μολονότι έπαιζε με 9 ποδοσφαιριστές(2 αποβολές) και με κόντρα διαιτησία.
Τα 2 πρώτα παιχνίδια είχαν τελειώσει 1-0 υπέρ του Ταμυναϊκού στο Αλιβέρι και 3-1 υπέρ του Άρη στον Αγ. Κων/νο.
Το 1969-1970 θα αναδειχθεί Πρωταθλητής Εύβοιας.
Το 1978 ο Ταμυναϊκός ήταν ο Κυπελλούχος Εύβοιας κερδίζοντας στον τελικό που έγινε στην Χαλκίδα, τον Ηρακλή Ψαχνών με 3-2.
Το 1979-1980 ο Ταμυναϊκος ήταν ο Πρωταθλητής της Εύβοιας αφού σε αγώνες πρωτοπόρων των 3 ομίλων (που υπήρχαν τότε) κέρδισε με 2-0 τον Ολυμπιακό Λίμνης και με 2-1 τον Ολυμπιακό Χαλκίδας.
Αγωνίστηκε στην Γ' Εθνική για 2 χρόνια με: Αναγέννηση Καρδίτσας, Α.Ο.Καρδίτσας, Δήμητρα Τρικάλων, Απόλλων Λάρισας, Αιολικό Μυτιλήνης, Φλώρινα, με ομάδες της Καστοριάς, με Λαμία κ.α.
Επανήλθε ξανά στην Α' κατηγόρια της Εύβοιας ('82-'83) όπου με καταπληκτικές εμφανίσεις αναδείχθηκε και πάλι πρώτος(νότιος όμιλος), στους αγώνες μπαράζ με Μαντούδι και Βατώντα με κόντρα διαιτησία και χωρίς να ηττηθεί (2 ισοπαλίες), έχασε την άνοδο.
Ήταν μια περίοδος αυτή που αναφέρθηκε όπου ο Ταμυναϊκός είχε ένα πολύ καλό σύνολο παικτών, άλλωστε τα αποτελέσματα το μαρτυρούν. Ο τότε Πρόεδρος της εποχής εκείνης, Δημήτρης Μπόκαρης ευτύχησε να δει, κατάκτηση Κυπέλλου, Πρωταθλήματος, αλλά και άνοδο στην Γ' Εθνική. Αξιοσημείωτο είναι ότι τη δεκαετία του '80, θα περάσουν από τον πάγκο του Ταμυναϊκού προπονητές όπως Φυλακούρης (και παίκτης), Σιδέρης, Σεϊταρίδης, παλαιοί άσσοι των Ελληνικών γηπέδων. Προπονητές όμως απο τον Ταμυναϊκό πέρασαν και παλαιοί παίκτες της ομάδος, όπως οι Κιούσης Θ., Θεοδώρου Δ.(Μελάς), Καπενής Ευ., Καλοκαιρινός Ν., Μπόκαρης Γ. κ.α.
Στις τρεις συμμετοχές του ο Ταμυναϊκός στην Γ' Εθνική συνολικά, θα συγκεντρώσει (69 βαθμούς) σε (88 αγώνες) και θα επιτύχει (98 τέρματα) και θα δεχθεί (181).
Το 1986-1987 ο Ταμυναϊκός θα τερματίσει στην 5η θέση και ο Βαγγέλης Ντόβολης θα είναι ο 2ος σκόρερ του πρωταθλήματος με 20 γκολ.
Από εκεί και ύστερα μέχρι και το 1992, ο Ταμυναϊκός αγωνίζεται στην Α' Εύβοιας και η βαθμολογική του θέση ήταν από 3η έως 8η.
Από το 1992 ξεκινά για τον Ταμυναϊκό μια 5ετία σημαντικών επιτυχιών, το 1992 κατακτά το πρωτάθλημα και την άνοδο στην Δ' Εθνική, αν και ξεκίνησε άσχημα (5 βαθμούς πίσω από το Αρτεμίσιο) κατάφερε να στεφθεί άξιος Πρωταθλητής, με ομάδες πιο δυνατές οικονομικά. Οι συγκυρίες της εποχής προμήνυαν αυτή την επιτυχία της ομάδας του Αλιβερίου και αυτό, λόγο της σοβαρής δουλείας των παραγόντων εκείνης της εποχής και ενός καταξιωμένου προπονητή (αείμνηστος Μεθενίτης Γ.) ο οποίος εργάστηκε πολύ σκληρά και επίμονα για να φτάσει τον Ταμυναϊκό εκεί που τον έφτασε. Υπήρχε άφθονο έμψυχο υλικό που ήταν από το καλύτερο στην Εύβοια αλλά και εκτός των ορίων της Εύβοιας. Επίσης υπήρχε και η αγκαλιά των φιλάθλων της περιοχής που γέμιζαν κάθε Κυριακή το γήπεδο (700 εισιτήρια μ.ο.) βοηθώντας τον ηθικά και οικονομικά.
Για την τότε πορεία του Ταμυναϊκου να τονίσουμε ότι για 35 αγώνες ήταν αήττητος και είχε μόλις 3 ήττες, αλλά και τη καλύτερη άμυνα (24 τερ.) και με λίγη ευστοχία στα τελευταία παιχνίδια θα ήταν και πρώτος στη επίθεση (79 τερ.). Στην πρώτη πεντάδα των σκόρερ του πρωταθλήματος, βρέθηκαν: 2ος ο Ντόβολης Ευάγγελος με (27) και 4ος Δημήτρης Παρασκευάς με (21). 'Ηταν και το τελευταίο πρωτάθλημα του Ταμυναϊκου έως και σήμερα, το οποίο πανηγυρίστηκε δεόντως από τους φιλάθλους, παράγοντες,παίκτες, προπονητές της ομάδος, χαρακτηριστικά είναι τα σχόλια του τύπου της εποχής που έγραφαν για το γεγονός,<<Ο ιστορικός Ταμυναϊκός ξαναγύρισε στην Δ' Εθνική κατηγορία παίρνοντας το πρωτάθλημα, και όλοι τους μετά το 90λεπτο έγιναν ένα, με τον Πρόεδρο κ. Σκρεπετό (που υπήρξε παίκτης του) να ξεσπά σε λυγμούς παρασύροντας και τον Γιώργο Μεθενίτη πανηγυρίζοντας την άνοδο ή τον τίτλο του πρωταθλητή αν θέλετε στην Α' Ευβοίας, φέρνοντας τις μνήμες όλων πίσω, τότε στις αρχές της δεκαετίας του '80 όπου το Αλιβέρι με ηγέτη τον Τότη Φυλακούρη ζούσε ανεπανάληπτες στιγμές>>.
Από το 1992 έως και το 1996 ο Ταμυναϊκός κάνει μια εξαιρετική πορεία στην Δ' Εθνική, παίζοντας με ομάδες όπως: Φωκικό Άμφισας, Α.Ε. Ορχομενού, Λήλα Βασιλικού, Άρη Σοφάδων, Α.Ο. Θήβα, Ολυμπιακό Αγίων Θεοδώρων Λαμίας, Αταλάντη, Ατρόμητος Παλαμά, Ηρακλή Ψαχνών, Νίκη Μακρακώμης, Άρη Αγίου Κωνσταντίνου, Ολυμπιακό Χαλκίδας κ.α., κατακτώντας μέχρι και την 2η θέση στην βαθμολογία του πρωταθλήματος, της περιόδου 1994-1995, όπου θα συγκεντρώσει, (69 βαθμούς) και θα επιτύχει (67 τέρματα) και θα δεχθεί (21), ήταν η δεύτερη καλύτερη άμυνα μετά τον Ορχομενό με (20), και για (2 βαθμούς) διαφορά έχασε την άνοδο στην Γ' Εθνική από τον Φωκικό Άμφισας με (71 βαθμούς). 
Επίσης σημαντική επιτυχία και η 3η θέση στο Κύπελλο Ερασιτεχνών Ελλάδας.
Το 1994 και το 1995 ο Ταμυναϊκός θα βρεθεί στον τελικό του κυπέλλου Εύβοιας για δυο συνεχείς χρονιές, κατακτώντας το κύπελλο το 1995 νικώντας τον Ηρακλή Ψαχνών με το επιβλητικό 4-0, ενώ το 1994 από τον Α.Ο.Χαλκίδας θα ηττηθεί στην παράταση με 3-2.
Το 1996 ο Ταμυναϊκός θα επιστρέψει και πάλι στην Α' Ευβοίας και το 1997 θα είναι φιναλίστ στον τελικό κυπέλλου Εύβοιας χάνοντας από τον Α.Ο.Χαλκίδας με 2-0. Στις 4 συμμετοχές του στην Δ' Εθνική ο Ταμυναϊκός συνολικά, θα συγκεντρώσει (215 βαθμούς) και θα επιτύχει (204 τέρματα) και θα δεχθεί (134).Έκτοτε άλλοτε με καλές εμφανίσεις και άλλοτε όχι συμβιβάζεται με πλασαρίσματα στις πρώτες θέσεις του βαθμολογικού πίνακα. Το 2002 θα φτάσει στους ημιτελικούς του Κυπέλλου Εύβοιας, αλλά θα αποκλειστεί από την Αρτάκη, η οποία και θα κατακτήσει τον τίτλο. Το 2004-2005 θα τερματίσει στην 4η θέση του πρωταθλήματος. Το 2007-2008 ο Ταμυναϊκός με προπονητή τον Βαγγέλη Ντόβολη-(υπήρξε παίκτης του)-θα κατακτήσει το κύπελλο Εύβοιας, τελευταία φορά ήταν το (1995), νικώντας στα πέναλτι τα Λουκίσια (4-2), ο κανονικός αγώνας είχε λήξει ισόπαλος (1-1). Το 2008 επίσης είχε λαμπρή πορεία στο Κύπελλο Ερασιτεχνών Ελλάδος όπου έφθασε στον τελικό του 8ου ομίλου του θεσμού, χάνοντας το εισιτήριο για τους προημιτελικούς από τον Παναργειακό στο Άργος, μετέπειτα Κυπελλούχο Ερασιτεχνών Ελλάδας ο οποίος κέρδισε την Νίκη Πολυγύρου με (3-2) στην παράταση. Η επιτυχίες αυτές θα είναι η ανταμοιβή για τις προσπάθειες παικτών, προπονητού αλλά και του Προέδρου του Τάσου Παππά.
Το 2008-2009 θα τερματίσει στην 2η θέση του Πρωταθλήματος και θα φτάσει στους 8 του Κυπέλλου Εύβοιας, όπου αποκλείστηκε από τον Α.Ο.Κύμης. Το Κύπελλο θα το πάρουν τα Λουκίσια νικώντας την Α.Ε.Χαλκίδας. 
Το ίδιο θα συμβεί και την περίοδο 2009-2010 όπου ο Ταμυναϊκός θα βρεθεί και πάλι στους 8 του Κυπέλλου, χάνοντας από τα Λουκίσια, τα οποία θα χάσουν στον τελικό με την σειρά τους, από τον Ηρακλή Ψαχνών ο οποίος θα στεφθεί Κυπελλούχος για το 2010.
Το 2011 ο Ταμυναϊκός θα βρεθεί στους ημιτελικούς του Κυπέλλου Εύβοιας οπού εκεί θα ηττηθεί από την ομάδα της Δροσιάς, ενώ το Κύπελλο θα κατακτήσει ο Α.Ο.Χαλκίδας. Είδη όμως από το 2010 και ύστερα, έχουν αρχίσει για τον Ταμυναϊκό τα άσχημα αποτελέσματα (6ος το '10, 10ος το '11 και 14ος το 2012) με φυσικό επακόλουθο η ομάδα να μπει σε περιπέτεια και σαν αποτέλεσμα αυτού, τον υποβιβασμό του 2012, όπου θα βρεθεί για πρώτη φορά στην ιστορία του στην Α2 της Εύβοιας. Ήταν κάτι όμως που θα διαρκέσει για μία σεζόν, μιας και ο Ταμυναϊκός την επόμενη αμέσως χρόνια θα βρεθεί και πάλι εκεί που ήταν πάντα, στην Α' κατηγορία της Εύβοιας. Το 2014 με προπονητή τον Δημήτρη Λύκο, θα βρεθεί και πάλι στον Τελικό του Κυπέλλου Εύβοιας χάνοντας όμως με 1-0 από την Αρτάκη στο Ενωσιακό γήπεδο. Τελευταία φορά ο Ταμυναϊκός βρισκόταν σε τελικό το 2008 το οποίο και κατέκτησε. Από τον Σεπτέμβριο του 2014, στον Ταμυναϊκό αναλαμβάνει Πρόεδρος ο Τάσος Κατσινόπουλος.
Το 2015 ο Ταμυναϊκός θα βρεθεί στην 5η θέση και δείχνει ότι κάτι αρχίζει να αλλάζει. Το 2015 η ομάδα έχει πλέον και Ύμνο, η δημιουργία του ήταν μια εθελοντική προσφορά των δημιουργών του, Φωκά Κανονίδη που έγραψε τους στοίχους, του Κώστα Καραγιάννη που έγραψε την μουσική και του Γιώργου Δρακούλη που τον ερμήνευσε. Τέλος την περίοδο 2015-2016 η ομάδα του Αλιβερίου θα πραγματοποιήσει εντυπωσιακές εμφανίσεις, κάτι που κάνει τον κόσμο να ξαναγεμίσει το γήπεδο-(είχε να γίνει αρκετά χρόνια)-τερματίζοντας στην δεύτερη θέση του πρωταθλήματος και στις λεπτομέρειες η ομάδα δεν κατέκτησε το Πρωτάθλημα και γιατί όχι να έπαιρνε και την άνοδο για την Γ' Εθνική. Επίσης έφτασε στους ημιτελικούς του Κυπέλλου Εύβοιας, όπου αποκλείστηκε από την ομάδα της Ερέτριας. Το κύπελλο θα κατακτήσει ο Α.Ο.Χαλκίδας. 
Το φετινό πρωτάθλημα (2016) ξεκινάει με αισιοδοξία και προσμονή ότι ο Ταμυναϊκός θα κατακτήσει το πρωτάθλημα και μετά από πολλά χρόνια να ξαναβρεθεί στην Γ' εθνική. Το έμψυχο υλικό υπάρχει, έχοντας και μια ακαδημία αξιόλογη που θα βοηθήσει την ομάδα σε αυτόν το τομέα, το Δ.Σ. της ομάδας είναι δίπλα, προπονητικό δυναμικό καλό, ο κόσμος και αυτός συμπαρίσταται στον αγώνα των ποδοσφαιριστών, όλα αυτά είναι ένας καλός οιωνός για τον Ταμυναϊκό, τον οποίο φιλοδοξούμε να τον δούμε να πρωταγωνιστεί και πάλι...
-Η αναφορά σε 3 ή 4 ονόματα, δεν αποστερεί την προσφορά των άλλων, αλλά ο χώρος δεν μας επιτρέπει να αναφερθούμε, όχι μόνο σε αυτούς αλλά και σε αθλητές, που τα 58 αυτά χρόνια πέρασαν από αυτόν και τον δόξασαν.
-Τα σχόλια και τα στοιχεία που αναφέρονται είναι επιμέλεια της ομάδας του noa61 και ουδεμία ευθύνη φέρει η ομάδα του Ταμυναϊκού.


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: noa61.blogspot.com/2016



"Ο ΤΑΜΥΝΑΪΚΟΣ ΝΙΚΑ"
Το δικό του ύμνο απέκτησε πρόσφατα ο Ταμυναϊκός χάρη στην εθελοντική προσφορά τριών συμπολιτών μας.Το Δ.Σ. της ομάδας θέλει να εκφράσει τις θερμές ευχαριστίες του στους συντελεστές.
Εθελοντισμός,ένας ενεργός τρόπος παρέμβασης στο κοινωνικό και αθλητικό γίγνεσθαι...
Έλα κι εσύ!
Οι δημιουργοί του ύμνου:
Φωκάς Κανονίδης (στιχουργός)
Κωνσταντίνος Καραγιάννης (συνθέτης)
Γεώργιος Δρακούλης (ερμηνευτής)
FBOOK A.O.ΑΣΤΕΡΑΣ

Α.Ο.ΑΣΤΕΡΑΣ ΑΛΙΒΕΡΙΟΥ
Μία παρέα παιδιών μεγαλωμένα στην ίδια γειτονιά με αγάπη για το
ποδόσφαιρο τον Δεκέμβριο του 1979, αποφάσισαν να
δημιουργήσουν μία νέα ποδοσφαιρική ομάδα, ταράζοντας τα νερά
στην πόλη του Αλιβερίου, σπάζοντας την μονοκαθεδρία του συμπολίτη Ταμυναϊκού.
Την πρώτη ομάδα αποτελούσαν οι:
-Τερματοφύλακες: Δογιάμης Ιωάννης-Στρουμπούλης Γεώργιος.
-Αμυντικοί: Βουτυρόπουλος Νίκος-Γρίψας Κων/νος-Κακαβάς Βασίλης-Κατσιμεντές Ιωάννης-Κουσερής Κων/νος-Μακριδάκης Παναγιώτης.
-Μέσοι: Κούτσουρης Αντώνης- Μακρύγιαννης Νίκος-Μακριδάκης Νίκος-Πατερίτσας Ευάγγελος-Λάμπρου Δημήτριος-Γούνιας Γεώργιος.
-Επιθετικοί: Γίλιας Ισίδωρος-Κούτσουρης Αλέκος-Δρακούλης Ιάκωβος-Κατσούλης Κυριάκος-Τζαβαρής Σταύρος.
Τον Αύγουστο του 1980 και μετά την κατάκτηση του τουρνουά ανεξαρτήτων ομάδων με την συμμετοχή έξι ομάδων (σε τρεις αγώνες του Αστέρα με Κριεζά-Βέλος-Πρασιναϊκό, ο κόσμος πιθανολογείται ότι πέρασε τις 2500) από τα χωριά Αγ. Λουκά, Αγ. Ιωάννη, Βέλος, Κριεζά και Πράσινο, με πρωτοβουλία του Βασίλη Ψαρρά, Νίκου Πάντζαλη και των γονέων των αθλητών, ιδρύθηκε επίσημα ο ''Α.Ο.ΑΣΤΗΡ 1980 ΑΛΙΒΕΡΙΟΥ" με πρώτα χρώματα κόκκινο-άσπρο και δεύτερα χρώματα το μπλε-άσπρο. Πρώτος προπονητής στην ιστορία του Αστέρα στο τμήμα του ποδοσφαίρου ήταν ο Νίκος Κούτσουρης.
Ο Αστέρας ιδρύεται, με σκοπό να αγκαλειάσει τους νέους της περιοχής, να τους φέρει στους αγωνιστικούς χώρους και γενικά, να ασχοληθούν με τον αθλητισμό, σε όλες τις μορφές. Στην αρχή ξεκινά με το ποδόσφαιρο και αργότερα μπαίνουν και άλλα τμήματα.
Το 1ο Διοικητικό Συμβούλιο του ΑΣΤΕΡΑ ήταν: Νίκος Πάντζαλης (1ος Πρόεδρος ), Ψαρράς Βασίλης, Σατήρης Χαράλαμπος, Φούντας Τάσος, Δήμου Χρήστος, Ρέτσας Αριστοτέλης, Βρούχας Βαγγέλης, Παπαστεργιάδης, Ιωάννου Κώστας. Το προπονητικό σκέλος αναλαμβάνει ο Νίκος Χαλδούπης, ο οποίος η σχέση του με τον αθλητισμό υπήρξε στενή και πολύπλευρη, υπήρξε κολυμβητής και μέλος των δοιήκησεων του Ν.Ο.Α., υπήρξε βασικό στέλεχος της ομάδας του Ταμυναϊκού όπου αγωνίστηκε ως τερματοφύλακας και βέβαια από τα ιδρυτικά μέλη του ΑΣΤΕΡΑ '80, όπου στη συνέχεια ως προπονητής του οδήγησε την ομάδα σε μεγάλες επιτυχίες, κατακτώντας το πρωτάθλημα της Γ' κατηγορίας Ευβοιας και αργότερα αυτό της Β' κατηγορίας.
Με την πρώτη χρονιά, η ομάδα του ποδοσφαίρου αναβαίνει κατηγορία, δηλαδή, στέφεται πρωταθλήτρια στο τοπικό όμιλο της Γ' ερασιτεχνικής κατηγορίας και στην περίοδο 1981-1982, παίζει στην Β' ερασιτεχνική.
Το τέλος της περιόδου, βρίσκει την ομάδα στην πρώτη θέση και ως εκ τούτου στην μεγάλη κατηγορία της Εύβοιας.
Στην περίοδο 1982-1983 μετά από μια καλή παρουσία η ομάδα παραμένει στην κατηγορία, για να φτάσουμε στην περίοδο 1983-1984, όπου το πρωτάθλημα της Α' Ευβοίας δυσκολεύει (πέφτουν 9 ομάδες) και το ποδοσφαιρικό τμήμα υποβιβάζεται στην Β' Ευβοίας. Απο το 1984 μέχρι και το 1989, το ποδοσφαιρικό τμήμα αγωνίζεται στην Β' Ευβοίας, για να φτάσουμε στην περίοδο 1989-1990 όταν η ομάδα ανεβαίνει στην Α' κατηγορία, κι έμεινε εκεί για αρκετά χρόνια. μάλιστα διεκδίκησε την άνοδο στην Δ΄ Εθνική κατηγορία με αξιώσεις, αγωνίζεται μέχρι και το 1992, χρονιά οπού ο συμπολίτης Ταμυναϊκός έπαιρνε το πρωτάθλημα και την άνοδο στην Δ' Εθνική, ο Αστέρας αποχαιρετούσε την Α' Ευβοίας.
Τελικά λάθη παραγόντων οδήγησαν τον Αστέρα στην Γ΄ Ευβοίας και στην διάλυση του ποδοσφαιρικού τμήματος. Προπονητές ποδοσφαίρου διετέλεσαν την περίοδο αυτή οι: Τάκης Θεοδώρου(Μελάς)-Βαγγέλης Καπενής-Τσόκας Γιώργος.
Στη λήξη της περιόδου 1984-1985 μπαίνουν οι βάσεις για την ίδρυση και των άλλων τμημάτων. Η νεολαία ζητάει και άλλους τρόπους άθλησης. Πολλά παιδιά ζητούν να επιδοθούν στο άθλημα που αγαπούν και έτσι ξεκινά το μπάσκετ, το βόλλεϋ, ο στίβος. 
Περίοδος 1985-1986, το τμήμα του μπάσκετ με πρώτο προπονητή του τον Παναγιώτη Τσόκο, ανακυρήσσεται πρωταθλητής στην Εύβοια και μετά από ένα μαραθώνιο με μπαράζ από τις πρωταθλήτριες των Νομών Φθιώτιδος, Φωκίδος, Βοιωτίας, ανεβαίνει επάξια στην Α' ΕΣΚΑΣΕ, παράλληλα το βόλλεϋ και ο στίβος, λειτουργούν και χαρίζουν επιτυχίες και διακρίσεις.
Tην περίοδο 1987-1988, η ομάδα του βόλλεϋ των Ανδρών του Αστέρα, συμμετείχε για πρώτη φορά στο πρωτάθλημα κεντρικής Ελλάδος, όπου συμμετείχαν 8 ομάδες από τους νομούς Βοιωτίας, Φθιώτιδας και Ευβοιας, κατακτώντας την ελπιδοφόρα 5η θέση πραγματοποιώντας καλή πορεία.
Αργότερα ιδρύεται και το τμήμα του γυναικείου βόλλεϋ με σκοπό να αθληθούν και οι νέες του τόπου μας.
Ο Α.Ο.ΑΣΤΕΡΑΣ '80 φτάνει να συμμετέχει ενεργά, σε 7 πρωταθλήματα (ποδόσφαιρο ανδρών και εφήβων στο μπάσκετ ανδρών, εφήβων,νεανίδων στο βόλλεϋ και του στίβου. Προπονητης στο βόλλεϋ και το στίβο υπήρξε ο Φραγκούλης Μανώλης, καθ.φυσικής αγώγής και παλαιός πρωταθλητής του στίβου στις μεγάλες αποστάσεις (1500μ.).
Τα τμήματα καλύπτουν όλο το φάσμα της Στερεάς Ελλάδος (πλην Αττικής) ήτοι Νομός: Φωκίδος, Φθιότιδος, Εύβοιας, Βοιωτίας. Όλα αυτά με τα γνωστά προβλήματα χώρων, οικονομικά, μεταφορές αθλητών από τους τόπους που σπουδάζουν κ.λ.π., είναι αυτά που δυσκολεύουν τις προσπάθειες των τότε προέδρων (Σατήρης Χράλαμπος, Πάττας Βαγγέλης) και των Δοιηκητικών συμβουλίων του Αστέρα, που δυστυχώς οι φορείς που θα μπορούσαν να βοηθήσουν την τότε εποχή δεν το έκαναν ή βοηθούσαν ελάχιστα, ώστε να γίνει δυνατή η άθληση όλων των νέων της περιοχής μας.
Ο Αστέρας μετά και την διάλυση του τμήματος του ποδοσφαίρου ρίχνει όλο το βάρος του στο μπάσκετ.
Την περίοδο 1995-1996 ο Αστέρας θα πάρει την άνοδο για την Β' ΕΣΚΑΣΕ και την αμέσως επόμενη περίοδο
1996-1997 ύστερα από εκπληκτική πορεία, νίκη με (Αρη Θηβών, Γ.Σ.Ορχομενού, Κύμη κ.α.), ο Αστέρας θα βρεθεί στην Α' κατηγορία Στερεάς Ελλάδας & Εύβοιας όπου θα αγωνιστεί την περίοδο 1997-1998. Την ίδια χρονιά 1997 το παιδικό τμήμα του Αστέρα Αλιβερίου κατακτά την 2η θέση στην Εύβοια, μετά από μια σειρά νικών με ομάδες με υποδομή, εγκαταστάσεις και παράδοση στο χώρο, όπως (ΑΓΕΧ,ΚΥΜΗ,ΑΡΤΑΚΗ) και χάνοντας ένα αγώνα θρίλερ, στο ουδέτερο κλειστό της Θήβας από τον Φιλαθλητικό Χαλκίδος, φθάνοντας ένα βήμα πριν από τα τελικά του Πανελλήνιου παιδικού πρωταθλήματος. Το τμήμα του βόλλεϋ των γυναικών θα χάσει την άνοδό της στην Β' Εθνική σε αγώνα μπαράζ.
Την περίοδο 1998-1999 ο Αστέρας θα βρεθεί στην Β' ΕΣΚΑΣΕ, το μεγάλο πάντως γεγονός της περιόδου αυτής ήταν αναμφισβήτητα η μεγάλη επιτυχία του Αστέρα, όπου η παιδική του ομάδα κατάφερε να βρεθεί στις 6 καλύτερες ομάδες της Ελλάδος και η Εφηβική ομάδα του Αστέρα να αναδειχθεί πρωταθλήτρια Αν. Στερεάς & Εύβοιας. Οι επιτυχίες αυτές παίρνουν ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις αν αναλογιστεί κανείς τις αντίξοες συνθήκες με τις οποίες πραγματοποιούνται οι προπονήσεις των αθλητών του. Την ομάδα του Αστέρα Αλιβερίου για αυτές του τις επιτυχίες, θα τιμήσει τον Ιούλιο του 1999 η οργανωτική επιτροπή του 3ου τουρνουά μπάσκετ του Δήμου Αυλώνος.
Στις 23 Ιανουαρίου του 2000 θα τιμηθεί σε εκδήλωση και από τον Δήμο Ταμυναίων για τις επιτυχίες του συλλόγου μέσα στο έτος 1999. 
Την περίοδο 1999-2000, ύστερα από μια ξέφρενη πορεία στο πρωτάθλημα της Β' κατηγορίας, τερμάτισε πρώτος κάνωντας 13 νίκες και έχωντας μόνο μια ήττα και αυτή στην παράταση με τον Ηρ. Θηβών, στέφεται πρωταθλητής έχωντας την καλύτερη και πιο νεανική ομάδα του πρωταθλήματος, μετά από τρία χρόνια ξαναγυρίζει στην Α' ΕΣΚΑΣΕ, όπου την περίοδο 2000-2001 θα αγωνίζεται. Γενικά η περίοδος αυτή ήταν από τις αποδοτικές της ομάδος του Αστέρα στα χρόνια δράσεις του με Πρόεδρο-(Δρακούλης Ιακ.)-ο οποίος ήταν από τα ιδρυτικά στελέχη του Αστέρα το 1980 και έναν προπονητή-(Βογιατζής Ζ.)-ο οποίος υπήρξε παίκτης της ομάδας την δεκαετία του '80.
Την δεκαετία του 2000 και μετά το 2002, η ομάδα του Αστέρα δραστηριοποιήται με τις ομάδες μπάσκετ και του βόλλεϋ, ρίχνει το βάρος του στις ακαδημίες ώστε να βγει η νέα γενιά που θα κάνει τον Αστέρα να πρωταγωνιστεί και πάλι. Στην προεδρία της ομάδας θα βρεθούν η Ματίνα Ρέτσα, Λίτσα Γλάρου, Παναγιώτης Μάστορης και προπονητές σε μπάσκετ & βόλλεϋ, Βογιατζής Ζ., Ρέτσας Απ., Σαλταρίκος Λ. Χαβέλλου Ντ., Κιούσης Ι. Αργύρης Ευ., κ.α.  
Την περίοδο 2007-2008 ο Αστέρας θα βρεθεί και πάλι στην Α' κατηγορία Αν. Στερεας & Ευβοιας, δίνοντας όλα του τα παιχνίδια τόσο για το πρωτάθλημα όσο και για τα μπαράζ ανόδου ουσιαστικά εκτός έδρας μιας και το Αλιβέρι δεν διέθετε κλειστό γυμναστήριο. Έτσι την επόμενη χρονιά που θα ακολουθήσει, την περίοδο 2008-2009 και ύστερα από ένα δύσκολο πρωτάθλημα θα ξαναβρεθεί στην Β' κατηγορία.
Τον Απρίλιο του 2010 ο ΑΣΤΕΡΑΣ συμμετείχε με δυο Ομάδες ΟΡΕΝ ΑΝΔΡΩΝ και ΠΑΙΔΩΝ στο διεθνές τουρνουά μπάσκετ που διοργάνωσε το SPORT EVENTS στο Montecatini Terme στην Ιταλία.
Το Δεκέμβριο του 2010 διοργάνωσε με επιτυχία στο Γήπεδο Αλιβερίου εορταστική εκδήλωση «Παίζουμε μπάσκετ για το Χαμόγελο του Παιδιού με σκοπό τη συγκέντρωση χρημάτων και προϊόντων για την κάλυψη των αναγκών των παιδιών που μένουν στο Σπίτι Ημερήσιας Φροντίδας του Εθελοντικού Οργανισμού “Το Χαμόγελο του Παιδιού” στο Μύτικα Ευβοίας. Στον κουμπαρά του Χαμόγελου καταμετρήθηκε το ποσό των 3.643,71 ευρώ.
Την περίοδο 2009 έως και 2011 ο Αστέρας κρατιέται στην Β' ΕΣΚΑΣΕ. Το 2011 οι μικροί του Αστέρα ηλικίας (11-12 ετών) θα πάρουν την ρεβάνς στο σχολικό τουρνουά μπάσκετ που γίνεται κάθε χρόνο στην Αθήνα,(το 2010 είχαν κατακτήσει την 2η θέση)-κατακτώντας την 1η θέση σημειώνοντας 4 νίκες και μια ήττα, σήκωσαν τελικά την κούπα, τα παιδιά του Αστέρα Αλιβερίου. Το 2011-2012 ο Αστέρας, στο τέλος του πρωταθλήματος αυτής της περιόδου, θα υποβιβαστεί στην Γ' ΕΣΚΑΣΕ, θα παραμείνει για μια μόνο περίοδο αυτή του 2012-2013 και παρά τα προβλήματα από την έλλειψη υποδομών τα παιδιά του Αστέρα θα ανεβάσουν την ομάδα στην Β' ΕΣΚΑΣΕ.
Την επόμενη περίοδο 2013-2014 η ομάδα θα πραγματοποιήσει πολύ καλή πορεία με αποτέλεσμα η ομάδα να ανέβει ξανά στην Α' ΕΣΚΑΣΕ, η οποία θα είναι η 10 φορά στην ιστορία του όπου θα έχει συμμετοχή στην μεγάλη κατηγορία της Εύβοιας. 
Την ομάδα του Αστέρα το τέλος του πρωταθλήματος της Α' κατηγορίας 2014-2015 θα την βρει και πάλι στην Β' ΕΣΚΑΣΕ οπου από την σεζόν 2015 εως και σήμερα (2016) αγωνίζεται, έχωντας μια πολύ καλή πορεία. Στο τμήμα του βόλλεϋ, τα τελευταία χρόνια, έχει ρίξει το βάρος του στην ομάδα των γυναικών και τις ακαδημίες με τα τμήματα υποδομών απο 7 ετών και άνω που διατηρεί, γίνεται πολύ καλή προσπάθεια από τον Αστέρα για την εξέλιξη και αυτού του τμήματος, φέτος (2016) θα συμμετέχει στο πρωτάθλημα της 2ης κατηγορίας της Ένωσης σωματείων πετοσφαίρισης Αθήνας & Ανατολικής Αττικής. Στο τμήμα του μπάσκετ, με τη συμμετοχή 150 περίπου αθλητών (παίδων, εφήβων, νεανίδων, κορασίδων, ανδρών και Ακαδημίας), συμμετέχει στα αντίστοιχα πρωταθλήματα. Η ομάδα του Αστέρα εν αναμονή και των εγκαινίων του κλείστου γυμναστηρίου, όπου ήταν όνειρο γεννεών για το Αλιβέρι, ευελπιστεί σε ακόμα καλύτερα αποτελέσματα στο μέλλον, έχοντας πλέον και τις υποδομές οι οποίες ήταν το μόνιμο πρόβλημα έως τώρα...
-Η αναφορά σε 3 ή 4 ονόματα, δεν αποστερεί την προσφορά των άλλων, αλλά ο χώρος δεν μας επιτρέπει να αναφερθούμε, όχι μόνο σε αυτούς αλλά και σε αθλητές, που τα 36 αυτά χρόνια πέρασαν από αυτόν και τον δόξασαν.

-Τα σχόλια και τα στοιχεία που αναφέρονται είναι επιμέλεια της ομάδας του noa61 και ουδεμία ευθύνη φέρει η ομάδα του Α.Ο.ΑΣΤΕΡΑ '80.


FBOOK ΑΙΑΣ ΑΛΙΒΕΡΙΟΥ







Η αγάπη μας για τον αθλητισμό και μόνο οδήγησε στη δημιουργία του Αίαντα Αλιβερίου το 2014. Τα τμήματα καλαθοσφαίρισης της ομάδας ΑΙΑΣ Αλιβερίου απευθύνονται σε παιδιά ηλικίας 5-18 ετών αγόρια και κορίτσια. Έχει ως πρωταρχικό στόχο την καλλιέργεια της αθλητικής παιδείας, της συνεργασίας και της ομαδικότητας ταυτόχρονα με την ψυχαγογία των αθλητών της. Μέσα από το προπονητικό πρόγραμμα της παρέχονται οι καλύτερες προϋποθέσεις στον κάθε αθλητή να αναδείξει το ταλέντο του, να μάθει το παιχνίδι και να εξελίξει τις ατομικές του ικανότητες χωρίς τα δικαιώματά του να δεσμεύονται από την ομάδα μας. Η ομάδα μπάσκετ ΑΙΑΣ, θα προσπαθήσει να προσφέρει τις καλύτερες προϋποθέσεις στα παιδιά να μάθουν και να ευχαριστηθούν το αγαπημένο τους παιχνίδι απολμβάνοντας κάθε στιγμή της προπόνησης. Σκοπός μας είναι, τα παιδιά να έρχονται και να φεύγουν χαρούμενα και ικανοποιημένα από την προπόνηση.













Χρήσιμα τηλέφωνα: 
"Δήμος ΚΥΜΗΣ-ΑΛΙΒΕΡΙΟΥ"
Αυτοδιοίκηση:
• Δήμος Ταμυνέων: 22230 22555
• Νομαρχία Ευβοίας: 22213 51400, 22210 36000

Μετακινήσεις:
• ΚΤΕΛ νομού Ευβοίας: Αλιβέρι: 22230 22208, Χαλκίδα: 22210 20400, Αθήνα: 210 8317163

Υπηρεσίες:
• Αστυνομικό τμήμα Αλιβερίου: 22230 23333, 22230 22100, 22230 22200
• Υπολιμεναρχείο Αλιβερίου: 22230 22318
• Πυροσβεστικό κλιμάκιο Αλιβερίου: 22230 23151

Υγεία:
• Κέντρο υγείας Αλιβερίου: 22230 22222, 22230 22835





ΕΤΙΚΕΤΕΣ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ Κ.Ο.Ε.

Δημοφιλείς αναρτήσεις

ΤΟ Δ.Σ. ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ 2021-2024

ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΑΛΕΞΗΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ
ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΚΑΛΦΑ ΝΙΚΗ
ΓΕΝ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΚΑΓΚΕΛΗ ΓΕΩΡΓΙΑ
ΤΑΜΙΑΣ
ΡΕΒΥΘΗ ΕΥΤΥΧΙΑ
ΕΦ.ΚΟΛΥΜΒΗΣΗΣ
ΑΓΓΕΛΕΤΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ
ΕΦ.ΥΔΑΤΟΣΦΑΙΡΙΣΗΣ
ΚΑΛΦΑΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ
ΕΦ.ΥΛΙΚΟΥ
ΔΗΜΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ
ΕΙΔ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΚΟΥΒΑΡΑ ΣΟΦΙΑ
ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ
ΦΛΩΡΕΝΤΗ-ΜΙΧΑΛΑΚΗ ΑΝΔΡΙΑΝΗ
ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
ΑΓΓΕΛΕΤΟΣ Κ.
ΣΤΟΥΠΗΣ Γ.
ΜΑΤΖΑΒΑΚΗ Α.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

email: n.o.aliveriou61@gmail.com

Τηλ.& fax: 2223023650

Γραφεία: Κάραβος Αλιβερίου Τ.Κ. 34500

ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΑΛΙΒΕΡΙΟΥ

ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΑΛΙΒΕΡΙΟΥ

ROAD TO TOKYO - ΥΓΡΟΣ ΣΤΙΒΟΣ