40 χρόνια και το επίτευγμα του Γουόλτερ Ποένις (στο κέντρο στη φωτογραφία) δεν έλαβε ποτέ την αναγνώριση που άξιζε.
Σε μία εποχή που οι σχέσης ΗΠΑ-Κούβας δεν ήταν οι καλύτερες λόγω της κρίσης των πυραύλων που είχε δημιουργηθεί το 1962 και λίγο έλειψε να οδηγήσει σε πυρηνικό πόλεμο την ανθρωπότητα, ο Αμερικανός ήθελε το 1978, σε ηλικία 65 ετών να κολυμπήσει από την Κούβα στην πατρίδα του μεταφέροντας το μήνυμα της ειρήνης ώστε να συμβάλλει στην πρόοδο των σχέσεων των δύο χωρών. Γεννημένος στις 11 Ιουλίου 1913, ο Ποένις ήταν φούρναρης στο επάγγελμα, συμμετείχε σε αγώνες ροντέο και κολυμπούσε μεγάλες αποστάσεις. Ο πρώτος σημαντικός αγώνας του στο νερό πραγματοποιήθηκε στη λίμνη Μίσιγκαν το 1963, όταν ο Αμερικανός ήταν 50 ετών. Δεν κατάφερε να τερματίσει τα 60 μίλια της κούρσας αλλά δεν το έβαλε κάτω. Προβληματισμένος από τις σχέσεις της πατρίδας του με την Κούβα, έβαλε σκοπό της ζωής του να κολυμπήσει την απόσταση των 90 μιλίων που χωρίζει τις δύο χώρες. Οι ΗΠΑ είχαν κόψει τις επαφές με την Κούβα και έτσι ο Ποένις άρχισε να στέλνει γράμματα σε ηγέτες άλλων κρατών που είχαν καλές σχέσεις με την Κούβα ώστε να ενημερώσει για το εγχείρημα του. Παράλληλα συνέχιζε τις προπονήσεις του, ενώ κρατούσε ζωντανό το ενδιαφέρον των μέσων ενημέρωσης με διάφορα επικίνδυνα νούμερα, όπως η ρυμούλκηση βάρκας γεμάτη επιβάτες ή η κατάρριψη ρεκόρ μεγάλων αποστάσεων στο στενό της Φλόριντα. Το 1976 έλαβε την άδεια από την κουβανική κυβέρνηση να κάνει αίτηση για βίζα που τελικά του δόθηκε τον Μάρτιο του 1978. Το «κολύμπι της ειρήνης» ήταν προγραμματισμένο για τις 11 Ιουλίου 1978, ανήμερα των 65ων γενεθλίων του. Δίπλα του στην αποβάθρα της εκκίνησης ήταν ο ίδιος ο ηγέτης της Κούβας, Φιντέλ Κάστρο, ο οποίος του ευχήθηκε καλή τύχη και να φέρει εις πέρας την αποστολή του για ειρήνη. Ο Ποένις είχε στη διάθεσή του ένα κλουβί προστασίας για καρχαρίες, προστατευτικά για τα πόδια του και έναν αναπνευστήρα, Μπορούσε επίσης να βγει από το νερό μέχρι τέσσερις φορές για χρόνο όχι μεγαλύτερο από πέντε λεπτά. Μετά από 33 ώρες ο Αμερικανός έφτασε στις ακτές της Φλόριντα, με τον δημοσιογράφο Ντέιβιντ Χίρεν που κάλυπτε την προσπάθειά του να την χαρακτηρίζει τότε ως «μεγαλύτερο επίτευγμα ακόμα και από την ανάβαση στο Έβερεστ γιατί υπήρχαν πολλοί που ανέβηκαν το Έβερεστ αλλά ένας επίσημα κολυμβητής από την Κούβα στις ΗΠΑ. Ο Ποένις πέθανε στις 6 Ιουνίου 2000 χωρίς ποτέ να αναγνωριστεί το εγχείρημα που μετέφερε ένα τόσο σημαντικό μήνυμα, όπως η ειρήνη. Φέτος ως ελάχιστη ένδειξη τιμής το όνομα του Ποένις θα συμπεριληφθεί στη λίστα του παγκόσμιου κολυμβητικού hall of fame.
Πηγή: sportsfeed.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου