Είναι στιγμές που η αλήθεια μοιάζει ψέμα. Ο Ρέμος δεν είναι Ολυμπιακός αλλά στα γλέντια του ο Θρύλος τον προτιμάει. Φέτος στο ποδόσφαιρο όταν κέρδισε τον Παναθηναϊκό όλοι πήγαν στο Ρέμο για να γλεντήσουν. Οι παίκτες του Βαλβέρδε γλέντησαν δυο φορές φέτος
άσχετα εάν πήραν μια κούπα. Οι παίκτες του Ίβκοβιτς γιόρτασαν στα μπουζούκια την κατάκτηση του κυπέλλου ενώ και στο βόλεϊ σε άνδρες και γυναίκες υπήρχαν γιορτές σε μαγαζιά μετά από τις κούπες.Στο πόλο τίποτε. Τα παιδιά γιόρτασαν μέσα στο νερό, στον φυσικό τους χώρο, την κατάκτηση του κυπέλλου και του πρωταθλήματος. Μετά πήγαν να κεραστούν μόνοι τους στο «Ακάνθους» στη Γλυφάδα. Απλά πράγματα ένα ποτάκι και τέλος. Η ανδρική ομάδα πόλο του Θρύλου έγραψε ιστορία. Πήρε το 12ο πρωτάθλημα στα τελευταία 13 χρόνια. Η ομάδα αυτή δεν είναι απλή ομάδα. Ο πρώην πρόεδρος Γιάννης Συγγελίδης την είχε απλήρωτη για ένα χρόνο. Η νέα διοίκηση την κράτησε για άλλο έναν χρόνο. Κανείς δεν βοήθησε μόνο ο κόσμος. Η ομάδα έφτασε σε σημείο να παίζει με επτά παίκτες στο Βελιγράδι κόντρα στην Παρτιζάν. Οι παίκτες αποφάσισαν να μην κατέβουν ξανά στη συνέχεια, ο Αντώνης Βλοντάκης, έφυγε αλλά η ομάδα επέστρεψε.
Ο κόσμος τη στήριξε
Μέσα στη χρονιά έγιναν πολλά. Παίκτης πήρε τον αρχηγό του τηλέφωνο και του δήλωσε πως δεν γυρίζει στις προπονήσεις αλλά μεταπείστηκε και ήταν από τους πρωταγωνιστές στην κατάκτηση του ντάμπλ. Το νταμπλ αυτό είναι το πρώτο στην μετά Χατζηθεοδώρου εποχή. Μέσα στη χρονιά δοκιμάστηκαν οι σχέσεις όλων. Φτάσαμε σε σημείο ο προπονητής Βαγγέλης Πάτερος να ρωτάει τους παίκτες εάν τον θέλουν στην ομάδα. Συνέχισε. Πολλοί ξέσπασαν μέσα στη χρονιά. Ο Άντρια Κομάντινα κινδύνεψε με σύλληψη και απέλαση αφού δεν είχε βίζα! Ο Γιάννης Φουντούλης δεν είχε λεφτά για να βάλει βενζίνη στο αυτοκίνητο. Σχεδόν όλοι έκαναν αγωγές για να διασφαλίσουν τα λεφτά τους. Η ομάδα άντεξε. Ο Ολυμπιακός έφτασε τους 26 τίτλους και μπορεί σε δυο χρόνια να τους τριανταρίσει… Η ομάδα πέρασε από πολλούς σκοπέλους αλλά βγήκε νικήτρια.
Ο Νίκος Δεληγιάννης δεν πρόλαβε να πανηγυρίσει κούπα ως αρχηγός αφού παραιτήθηκε και τη θέση του πήρε ο Τάσος Σχίζας. «Το ότι είμαι αρχηγός δεν σημαίνει κάτι. Είμαστε μια ομάδα», έλεγε ο Τάσος Σχίζας. Η ομάδα έδειξε χαρακτήρα και το theplayer θυμάται μια στιγμή από κάθε παίκτη του Θρύλου.
Νίκος Δεληγιάννης: Κέρβερος κάτω από τα δοκάρια σε μια δύσκολη χρονιά. Στην αρχή της χρονιάς είχε ραντεβού με Κεντ και με Συγγελλίδη για το μέλλον της ομάδας αλλά δεν βγήκε τίποτε. Παράτησε το περιβραχιόνιο, πέρασε δύσκολα αλλά είναι από τους βασικούς συντελεστές.
Μανώλης Μυλωνάκης: Παίκτης-εργαλείο. Αθόρυβος αλλά τόσο σπουδαίος. Ξέσπασε μέσα στη χρονιά και έλεγε πως θέλει να τον σέβονται. Περιμένει ένα καλύτερο μέλλον.
Βαγγέλης Δελακάς: Η εθνική ομάδα του έδωσε μια θέση στον Ολυμπιακό. Έπαιξε καλή άμυνα αλλά βοήθησε και στην επίθεση. Δεν τον πίστευαν αλλά αυτός έγινε βασική μονάδα στον Ολυμπιακό.
Νικήτας Κόχειλας: Δεν είναι ο παλιός Νικήτας. Πέρσι ο Πάτερος τον είχε κατατάξει στους παίκτες που χρειάζεται λιγότερο και έπαιξε ελάχιστα.
Γιάννης Φουντούλης: Την πρώτη του χρονιά στο λιμάνι δεν πήρε τις ευκαιρίες που έπρεπε. Φέτος τα πράγματα άλλαξαν. Πέρασε δύσκολα αφού είναι ένα παιδί από την επαρχία και δεν έχει τα προνόμια άλλων συναθλητών του.
Αργύρης Θεοδωρόπουλος: Πολλές φορές πήγαινε για να προπονηθεί με το Παλαιό Φάληρο. Χρόνια και χρόνια στον Ολυμπιακό έμαθε να περιμένει. Με την εμπειρία του βοήθησε ειδικά στο φινάλε.
Χρήστος Αφρουδάκης: Εάν δεν παίζει ο Χρήστος ο Ολυμπιακός έχει μεγάλο πρόβλημα. Κόβει και ράβει και δίνει λύσεις στα δύσκολα. Ξέσπασε μέσα στα αποδυτήρια μετά από το ματς με την Παρτιζάν αλλά αν και δεν είναι Ολυμπιακός έμεινε και πάλεψε.
Γιώργος Ντόσκας: Το περασμένο καλοκαίρι παντρεύτηκε, άφησε την ιατρική αλλά έμεινε στον Ολυμπιακό. Παίκτης με τρελό σουτ. Λύγισε πολλές φορές αλλά έμεινε ζωντανός.
Άντρια Κομάντινα: Κανένας άλλος στη θέση του δεν θα έμενε. Αν και Κροάτης αγαπάει τον Ολυμπιακό όσο λίγοι και έμεινε να βοηθήσει ενώ δεν είχε λεφτά για να φάει. Σπουδαίος στην τελευταία του χρονιά στο λιμάνι.
Χριστόδουλος Κολόμβος: Τελειώνει τις σπουδές του ως πολιτικός μηχανικός αλλά στον Ολυμπιακό έχει μέλλον. Στα πλέι οφ έπαιξε όπως έπρεπε αφού δεν είχε άλλα περιθώρια. Το πρώτο του νταμπλ.
Αντώνης Βλοντάκης: Έπαιξε ως τα μισά της χρονιάς και μετά αποχώρησε. Πλέον θα παίζει στη Χίο.
Τάσος Σχίζας: Ο «μπάτσος» είναι η ψυχή της ομάδας. Πέρασε δύσκολη χρονιά τόσο στην πισίνα όσο και εκτός αλλά πάλεψε και ως αρχηγός πήρε το νταμπλ. Ποτέ δεν έβαλε τον εαυτό του πάνω από την ομάδα.
Χρήστος Φλώρος: Ψυχάρα. Ολυμπιακός. Δεν παίζει και πολύ αλλά είναι κομμάτι του Ολυμπιακού για χρόνια.
Φώτης Μπλάνης: Ήρθε το καλοκαίρι για να βοηθήσει και έδωσε λύσεις. Δουλευταράς και καλό παιδί.
ΠΗΓΗ:theplayer.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου