Οι αρχαίοι Έλληνες διακήρυτταν «νους υγιής εν σώματι υγιεί», χωρίς καν να έχουν στη ζωή τους τηλεόραση, dvd, παιγνιδοκονσόλες και κομπιούτερ, που αποχαυνώνουν τα παιδιά μας σήμερα.Μπορεί τα παιδιά σήμερα να απολαμβάνουν ανέσεις που εμείς δεν είχαμε στην ηλικία τους,
όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε πως κι αυτά έχουν ανάγκη από τις «πολυτέλειες» που είχαμε εμείς όταν ήμασταν στην ηλικία τους: το παιγνίδι στη γειτονιά, το τρέξιμο στις αλάνες και την επαφή με φύση.
Ποδόσφαιρο, μπάσκετ, χάντμπολ και παρόμοια αθλήματα: Με αυτά τα σπορ, το παιδί μαθαίνει το πνεύμα της ομαδικότητας, μαθαίνει το ρόλο του σε ένα σύνολο ανθρώπων, μαθαίνει να εμπιστεύεται τους γύρω του. Μαθαίνει πώς να ακολουθεί τις οδηγίες του προπονητή και πως σε ένα σύνολο υπάρχει πάντα κάποιος που δίνει τις οδηγίες και οι άλλοι υπακούνε. Το ότι υπάρχει συνεχής σωματική επαφή ακόμη και συγκρούσεις, δεν πρέπει να σας ανησυχεί, καθώς το παιδί μαθαίνει πώς να σκληραγωγείται και να αποφεύγει τυχόν κινδύνους.
Ποδηλασία: Αν εγγράψετε το παιδί σας σε ένα ποδηλατικό όμιλο θα σας ευγνωμονεί μια ζωή. Το ποδήλατο είναι απ’ τα αγαπημένα τους χόμπι. Τους μαθαίνει ισορροπία, πώς να συντονίζουν τα χέρια και τα πόδια τους, τους μαθαίνει ν’ αγαπάνε τη φύση, τους προετοιμάζει για την οδική τους συμπεριφορά όταν θα αποκτήσουν δίπλωμα οδήγησης αλλά και τη σημασία του κράνος και άλλων προστατευτικών αξεσουάρ.
Ταε-Κβο-Ντο: Δεν είναι τυχαίο που είναι η μόνη «πολεμική τέχνη» που είναι ολυμπιακό άθλημα. Το παιδί μαθαίνει αυτοάμυνα, πειθαρχία, ηρεμία μυαλού, αποκτά αυτοπεποίθηση και σεβασμό στους μεγαλύτερους.
όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε πως κι αυτά έχουν ανάγκη από τις «πολυτέλειες» που είχαμε εμείς όταν ήμασταν στην ηλικία τους: το παιγνίδι στη γειτονιά, το τρέξιμο στις αλάνες και την επαφή με φύση.
Κι αν σήμερα δεν υπάρχουν αλάνες ή ασφαλή πάρκα για να παίξουν τα παιδιά μας, πρέπει να σκεφτούμε άλλες εναλλακτικές λύσεις για την υγεία του μυαλού αλλά και του σώματός του. Τα σπορ είναι μεν ό,τι καλύτερο μπορούμε να τους προσφέρουμε, αλλά πρέπει να γνωρίζουμε πως δεν είναι όλα τα αθλήματα κατάλληλα για παιδιά Δημοτικού. Η πυγμαχία και η άρση βαρών, για παράδειγμα, είναι απαγορευμένα για τέτοιες ηλικίες, καθώς δεν βοηθούν στη σωστή ανάπτυξη του σώματος και των μυών. Μην υποκύψετε, έστω κι αν το παιδί λέει πως θα γίνει «ο νέος Μοχάμεντ Άλι» ή «θα φέρει στην Ελλάδα περισσότερα χρυσά κι απ’ τον Πύρρο Δήμα»!
Μερικές από τις καταλληλότερες επιλογές είναι:
Η κολύμβηση: Θεωρείται το καταλληλότερο χόμπι για το παιδί, αφού εκτός από το κολύμπι, που είναι σημαντικό «προσόν» να γνωρίζει κανείς, γυμνάζει όλο το σώμα και διαμορφώνει ένα σωστό και υγιές μυϊκό σύστημα.
Το τένις: Ένα άθλημα που εκτός από άσκηση, αναπτύσσει τις δεξιότητες του παιδιού (μαθαίνει να χειρίζεται τους μυς και τις κλειδώσεις του, κρατώντας τη ρακέτα) και μαθαίνει με διασκεδαστικό τρόπο βασικούς κανόνες της φυσικής (ταχύτητα μπάλας, καμπύλες, ευθείες, διαθλάσεις).
Το τένις: Ένα άθλημα που εκτός από άσκηση, αναπτύσσει τις δεξιότητες του παιδιού (μαθαίνει να χειρίζεται τους μυς και τις κλειδώσεις του, κρατώντας τη ρακέτα) και μαθαίνει με διασκεδαστικό τρόπο βασικούς κανόνες της φυσικής (ταχύτητα μπάλας, καμπύλες, ευθείες, διαθλάσεις).
Ποδόσφαιρο, μπάσκετ, χάντμπολ και παρόμοια αθλήματα: Με αυτά τα σπορ, το παιδί μαθαίνει το πνεύμα της ομαδικότητας, μαθαίνει το ρόλο του σε ένα σύνολο ανθρώπων, μαθαίνει να εμπιστεύεται τους γύρω του. Μαθαίνει πώς να ακολουθεί τις οδηγίες του προπονητή και πως σε ένα σύνολο υπάρχει πάντα κάποιος που δίνει τις οδηγίες και οι άλλοι υπακούνε. Το ότι υπάρχει συνεχής σωματική επαφή ακόμη και συγκρούσεις, δεν πρέπει να σας ανησυχεί, καθώς το παιδί μαθαίνει πώς να σκληραγωγείται και να αποφεύγει τυχόν κινδύνους.
Ποδηλασία: Αν εγγράψετε το παιδί σας σε ένα ποδηλατικό όμιλο θα σας ευγνωμονεί μια ζωή. Το ποδήλατο είναι απ’ τα αγαπημένα τους χόμπι. Τους μαθαίνει ισορροπία, πώς να συντονίζουν τα χέρια και τα πόδια τους, τους μαθαίνει ν’ αγαπάνε τη φύση, τους προετοιμάζει για την οδική τους συμπεριφορά όταν θα αποκτήσουν δίπλωμα οδήγησης αλλά και τη σημασία του κράνος και άλλων προστατευτικών αξεσουάρ.
Ταε-Κβο-Ντο: Δεν είναι τυχαίο που είναι η μόνη «πολεμική τέχνη» που είναι ολυμπιακό άθλημα. Το παιδί μαθαίνει αυτοάμυνα, πειθαρχία, ηρεμία μυαλού, αποκτά αυτοπεποίθηση και σεβασμό στους μεγαλύτερους.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου