Τι κι αν άλλαξαν προπονητή (Πρίμπας αντί Σακέλη), τι κι αν μεγάλωσαν 2 χρόνια, τι κι αν έλειπε ο Χελιουδάκης λόγω τιμωρίας, οι παίδες της Βουλιαγμένης επιβεβαίωσαν τα προγνωστικά, και παραμένοντας αήττητοι για 2ο συνεχόμενο πρωτάθλημα κατέκτησαν το χρυσό μετάλλιο.
Πλέον, μετά το μίνι παίδων πριν 2 περίπου χρόνια, το οποίο επίσης κατέκτησαν αήττητοι, τείνουν να δημιουργήσουν μία ανάλογη δυναστεία με αυτή που τα τελευταία χρόνια έχουν δημιουργήσει οι 94ρηδες του Πανιωνίου που επίσης τα έχουν πάρει όλα μέχρι στιγμής αήττητοι.
Στον χθεσινό τελικό κέρδισαν μετά από πολύ μεγάλη μάχη το Παλαιό Φάληρο με σκορ 7-6.
Ο αγώνας ήταν υψηλού επιπέδου. Το Φάληρο ξεκίνησε πολύ καλύτερα και προηγήθηκε 2-0. Η Βουλιαγμένη με τον Μασμανίδη ισοφάρισε και με αυτόν τον τρόπο τελείωσε το πρώτο οκτάλεπτο. Το Φάληρο φαινόταν πάντως καλύτερο μέχρι και την τρίτη περίοδο. Προηγείτο συνεχώς στο σκορ, και έδειχνε ότι θα μπορούσε να πετύχει μεγάλη νίκη.
Από την δεύτερη περίοδο και μετά οι Φαληριώτες επέλεξαν πολύ κλειστή άμυνα για να αντιμετωπίσουν τον Μασμανίδη και τα κατάφεραν. Η Βουλιαγμένη από την άλλη, με τον Καπετανάκη (πολύ καλός χθες) σε ειδικό ρόλο πάνω στους φουνταριστούς του Φαλήρου, έπαιζε φουλ πρες. Κούρασε του Φαληριώτες και σκόραρε αρκετά στην κόντρα και κυρίως στο τέλος του αγώνα.
Το Φάληρο στο ξεκίνημα προτιμούσε να βάζει φουνταριστό τον Αθανασίου, και όσο πλησίαζε το τέλος του αγώνα, πήγαινε στα 2 μέτρα ο Τσαχειλίδης.
Το παιχνίδι κρινόταν σε μία κλωστή. Το ημίχρονο τελείωσε 3-3 και η τρίτη περίοδος βρήκε τους Φαληριώτες μπροστά 5-4. Ομως 2 σημαντικά λάθη της άμυνας των "γηπεδούχων", όταν αυτοί φοβήθηκαν πολύ τον Μασμανίδη και μπερδεύτηκαν εντελώς στις αλλαγές, δημιούργησαν πολύ μεγάλα κενά τα οποία εκμεταλλεύτηκε ο Αγκόρτσας και ο Καπετανάκης οι οποίοι έδωσαν προβάδισμα στην Βουλιαγμένη για πρώτη φορά στο μέσον περίπου της τελευταίας περιόδου. Μάλιστα ο Καπετανάκης 2 περίπου λεπτά πριν την λήξη, πέτυχε το 7-5 στην κόντρα και ουσιαστικά τελείωσε το παιχνίδι. Για να φτάσει όμως η Βουλιαγμένη εκεί, χρειάστηκε η πολύ καλή απόδοση του τερματοφύλακά της Μέλλου ο οποίος πραγματοποίησε μερικές εντυπωσιακές αποκρούσεις.
Το Φάληρο μείωσε με πέναλτι 47¨ πριν το τέλος αλλά στην συνέχεια δεν κατάφερε να ισοφαρίσει στην τελευταία του επίθεση.
Η απώλεια του Χελιουδάκη ήταν φανερή για την Βουλιαγμένη και άλλαξε τα σχέδια στην άμυνα με μεταθέσεις παικτών σε άλλες θέσεις από αυτές που είχα δει τις προηγούμενες ημέρες.
Το Φάληρο ήταν αποφασισμένο να κερδίσει τον αγώνα και πάλεψε πολύ σκληρά για να το καταφέρει. Οι τακτική που ακολουθήθηκε από τους προπονητές του είχαν στόχο την άμυνα κυρίως, περιορίζοντας τον φουνταριστό της Βουλιαγμένης, αλλά φάνηκαν κάποια στιγμή να κουράζονται προς το τέλος του αγώνα, εκεί που η Βουλιαγμένη έκανε το σερί 3-0 και πήρε την νίκη. Παρόλα αυτά δεν τα παράτησαν, μείωσαν, αλλά δεν είχαν χρόνο για κάτι καλύτερο.
Στον μικρό τελικό, ο Πανιώνιος κέρδισε τον Ολυμπιακό 8-6 κατακτώντας το χάλκινο μετάλλιο.
Οι Νεοσμυρνιώτες ξεκίνησαν εντυπωσιακά και προηγήθηκαν πολύ γρήγορα 3-0, σκορ με το οποίο τελείωσε η πρώτη περίοδος. Ιδιος ρυθμός και στην δεύτερη περίοδο και 4-1. Η έλλειψη φουνταριστού αλλά και το πολύ καλό στήσιμο της άμυνας του Πανιωνίου επάνω στα ατού των ερυθρολεύκων, ήταν αυτό που έκανε τη διαφορά.
Ο Ολυμπιακός όμως δεν τα παράτησε ποτέ. Πάλεψε τον αγώνα πολύ, και κατάφερε να μειώσει στην διάρκεια του γνωστού κενού διαστήματος που είχε ο Πανιώνιος σε όλα του τα παιχνίδια. Η διαφορά έφτασε μέχρι και στο γκολ (6-5). Ομως ο Καλαιντζής, έβγαλε το φίδι από την τρύπα και με ένα εξαιρετικό γκολ έδωσε εκ νέου σημαντικό προβάδισμα στον Πανιώνιο (8-5). Τα τελευταία λεπτά, ο Ολυμπιακός έκανε προσπάθεια κυρίως με τον Νίνο να επιστρέψει στον αγώνα, αλλά δεν τα κατάφερε.
Ο συγκεκριμένος αγώνας ήταν μία αποθέωση τακτικής και από τις 2 ομάδες: "Πως παίζεις χωρίς φουνταριστό".
Οι παίκτες προσπαθούσαν να ανοίξουν διαδρόμους στους καλούς σουτέρ να εκμεταλλευτούν τον κανονισμό του 5μετρου, προκειμένου να σκοράρουν. Δυστυχώς, κατά την άποψή μου, αυτός ο κανονισμός δίνει την δυνατότητα σε πολλούς να προτιμούν να τον χρησιμοποιούν ως βασικό σύστημα επίθεσης. Ακουσα πολλούς στην κερκίδα να μιλούν περί αντιπόλο. Θα διαφωνήσω. Οι ομάδες εκμεταλλεύονται κάθε φορά τους ισχύοντες κανονισμούς. Δεν κάνουν κάτι κακό. Τώρα, αν μας αρέσει κάτι τέτοιο ή όχι, είναι άλλο θέμα. Τα παράπονά μας στην fina και στην len που έχουν υιοθετήσει αυτού του είδους το παιχνίδι.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΜΑΔΕΣ
Η Βουλιαγμένη κατέκτησε δίκαια το πρωτάθλημα. Προσωπικά την περίμενα καλύτερη, αλλά ήταν φανερή η έλλειψη ομοιογένειας. Ο λόγος είναι ότι οι 3 πολύ καλοί παίκτες της έκαναν όλο το χρόνο προπόνηση με τους εφήβους και ήταν λίγες οι φορές που βρέθηκαν μαζί. Η ποιότητα πάντως των παικτών της αποτέλεσε βαρόμετρο για την τελική νίκη. Σούπερ σταρ όχι μόνο της Βουλιαγμένης, αλλά και όλου του πρωταθλήματος, ο Μασμανίδης. Πολύ καλοί οι Καπετανάκης, Μέλλος, Αντωνιάδης, Δελαγραμμάτικας. Κακή παρένθεση για την ομάδα η αποβολή με κόκκινη κάρτα του Χελιουδάκη (ο καλύτερος σουτέρ), ακόμα χειρότερη η αντίδραση των γονιών στο τέλος του ημιτελικού.
Το Φάληρο με εντυπωσίασε. Πολύ καλοί παίκτες τεχνικά, με καλές τοποθετήσεις, σχετικά πλήρης ομάδα, με σταρ αλλά και με εργάτες στο παιχνίδι, δίκαια έφτασαν στον τελικό και παραλίγο να φτάσουν μέχρι το τέλος. Εξαιρετικός και πολύ δυνατός ο αμυντικός Αθανασίου, αλλά και ο φουνταριστός Τσαχειλίδης. Πολύ καλός ο τερματοφύλακας Κατσαούνος και με πολύ καλές κινήσεις ο περιφερειακός Γονιωτάκης.
Ο Πανιώνιος έπαιξε πολύ έξυπνα σε όλη τη διάρκεια του τουρνουά. Τα πανηγύρια στο τέλος απέδειξαν ότι ο στόχος επετεύχθη. Οι Νεοσμυρνιώτες διέθεταν ως συνήθως καλό τερματοφύλακα (εκεί στην Νέα Σμύρνη έχουν την γνώση σε αυτό τον τομέα), και 2 τουλάχιστον εξαιρετικούς παίκτες (Καλαιντζής και Θεοδόσης). Η έλλειψη φουνταριστού όμως ήταν ολοφάνερη. Και τα πρωταθλήματα κερδίζονται μόνο με πολύ καλό φουνταριστό, εκτός κι αν η διαφορά είναι τεράστια από τις υπόλοιπες ομάδες.
Ο Ολυμπιακός απέδειξε για μία ακόμα φορά ότι δουλεύει πλέον πολύ καλά στις υποδομές. Δεν θα αργήσει η ώρα που οι ερυθρόλευκοι θα μπορέσουν να κατακτήσουν κάποιο πρωτάθλημα. Είχαν φανερές ελλείψεις σε καίριες θέσεις του πόλο, αλλά και 2-3 πολύ καλούς παίκτες, οι οποίοι έχουν δυνατότητες εξέλιξης. Γενικά, η έλλειψη φουνταριστού δημιουργεί στους υπόλοιπους παίκτες της ομάδας το κίνητρο να βρουν τον τρόπο να σκοράρουν, και γενικότερα να δημιουργήσουν. Ομως το άθλημά μας στηρίζεται κατά βάση στην επίθεση στον φουνταριστό, οπότε είναι πολύ δύσκολο για οποιαδήποτε ομάδα να μπορέσει να κερδίσει χωρίς την παρουσία ενός δυνατού παίκτη στα 2 μέτρα.
Η Χίος είναι καλή ομάδα. Ομως η έλλειψη παραστάσεων είναι φανερή. Αν η Χίος ήταν Αθηναική ομάδα θα μπορούσε να κατακτούσε μετάλλιο. Γενικά, οι νησιώτες δείχνουν να επανέρχονται. Μετά την περσινή 4η θέση στους 98ρηδες, ήρθε και η φετινή 5η στους 97ρηδες, ενώ υπάρχουν και οι 99ρηδες οι οποίοι στην τελική φάση το επόμενο Σαββατοκύριακο θα διεκδικήσουν κάτι καλό.
Το καλό με την Χίο είναι ότι επιτέλους άρχισε να χρησιμοποιεί τους παλιούς της παίκτες στις υποδομές ως προπονητές και αυτό αποτελεί κίνητρο για τα παιδιά. Μπελέγρης, Φιλιππάκης και Μικέδης, έχουν σίγουρα πολλά να δώσουν.
Ο Νηρέας Γέρακα αναμενόταν πολύ καλύτερος. Ομως η παρουσία ενός μόνο ουσιαστικά πολύ καλού παίκτη (Πανταζόπουλος), δεν ήταν ικανή να οδηγήσει την περσινή χάλκινη παιδική ομάδα, σε νέα διάκριση. Ομως και στον Γέρακα δουλεύουν καλά τις υποδομές τους και αναμένεται να συνεχίσουν να πρωταγωνιστούν σε τελικές φάσεις.
Οι 2 ομάδες της Θεσσαλονίκης θέλουν πολύ δουλειά ακόμα. Είναι αρκετά πίσω από τις υπόλοιπες ομάδες. Σίγουρα αν συνεχίσουν να δουλεύουν, θα καταφέρουν να διεκδικήσουν μετάλλια όπως η ομάδα Νέων Ανδρών του ΠΑΟΚ η οποία φέτος κατέκτησε το χάλκινο στο αντίστοιχο πρωτάθλημα.
ΓΕΝΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Βαρέθηκα να λέω τα ίδια και τα ίδια, για 5 αγώνες σε 48 ώρες κλπ κλπ κλπ.
Αυτό που θέλω να καυτηριάσω είναι το ότι η ΚΟΕ δεν φρόντισε σε αυτό το πρωτάθλημα να βραβεύσει τους καλύτερους, σε αντίθεση με το πρωτάθλημα των εφήβων. Το ίδιο είδαμε και στα κορίτσια, όπου βραβεύτηκαν οι Νεάνιδες αλλά ξέχασαν τις Νέες Γυναίκες. Κι αν κάποιος μιλήσει για οικονομικούς λόγους (είμαι σίγουρος ότι κάποιοι ανεγκέφαλοι θα το σκεφτούν), να τους ενημερώσω ότι 3 κυπελλάκια ζήτημα είναι να κοστίζουν 50-60 €.
Κόσμος στην κερκίδα δεν βρέθηκε πολύς με εξαίρεση τον τελικό, και ευτυχώς που αυτός διεξήχθη στο Παλαιό Φάληρο, όπου έστω και λίγο φυσούσε αλλά και μετά τις 6-6.30 το απόγευμα η μεγάλη κερκίδα έχει ίσκιο. Παρευρέθησαν βέβαια πολλοί προπονητές διαφόρων ομάδων (δεν τους αναφέρω επειδή θα ξεχάσω κάποιον και θα αρχίσουν οι μουρμούρες).
ΠΑΙΚΤΕΣ
Αφού η ΚΟΕ δεν φρόντισε να βραβεύσει παίκτες, θα το κάνω εγώ. Ομως ίσως είναι το πρώτο πρωτάθλημα που από την στιγμή που ξεκίνησα να γράφω σε αυτό το μπλογκ, υπήρχαν πολλοί ισοδύναμοι παίκτες. MVP του τουρνουά είναι κατά την άποψή μου ο Οδυσσέας Μασμανίδης, ενώ η καλύτερη 15άδα είναι η ακόλουθη:
Τερματοφύλακες: Μέλλος (Βουλιαγμένη) και Κατσαούνος (Φάληρο)
Φουνταριστοί: Τσαχειλίδης (Φάληρο) και Μασμανίδης (Βουλιαγμένη)
Αμυντικοί: Αθανασίου (Φάληρο), Λιαπάκης (Ολυμπιακός) και Δελαγραμμάτικας (Βουλιαγμένη, έως και τον ημιτελικό)
Περιφερειακοί: Γονιωτάκης (Φάληρο), Νίνος, Πέτας (Ολυμπιακός), Καλαιντζής, Θεοδόσης (Πανιώνιος), Καπετανάκης, Αντωνιάδης (έκπληξη η απόδοσή του) και Χελιουδάκης (η κόκκινη κάρτα που πολύ σωστά δόθηκε, θα είναι ένα μάθημα ζωής για τον Λευτέρη με τα πολλά προσόντα) από την Βουλιαγμένη.
Υπήρχαν και κάμποσοι ακόμα παίκτες οι οποίοι διακρίθηκαν, ενώ όλα τα παιδιά προσπάθησαν για το καλύτερο. Καλή συνέχεια τους εύχομαι και καλή ξεκούραση επειδή πλέον την έχουν απόλυτη ανάγκη.
Πλέον, μετά το μίνι παίδων πριν 2 περίπου χρόνια, το οποίο επίσης κατέκτησαν αήττητοι, τείνουν να δημιουργήσουν μία ανάλογη δυναστεία με αυτή που τα τελευταία χρόνια έχουν δημιουργήσει οι 94ρηδες του Πανιωνίου που επίσης τα έχουν πάρει όλα μέχρι στιγμής αήττητοι.
Στον χθεσινό τελικό κέρδισαν μετά από πολύ μεγάλη μάχη το Παλαιό Φάληρο με σκορ 7-6.
Ο αγώνας ήταν υψηλού επιπέδου. Το Φάληρο ξεκίνησε πολύ καλύτερα και προηγήθηκε 2-0. Η Βουλιαγμένη με τον Μασμανίδη ισοφάρισε και με αυτόν τον τρόπο τελείωσε το πρώτο οκτάλεπτο. Το Φάληρο φαινόταν πάντως καλύτερο μέχρι και την τρίτη περίοδο. Προηγείτο συνεχώς στο σκορ, και έδειχνε ότι θα μπορούσε να πετύχει μεγάλη νίκη.
Από την δεύτερη περίοδο και μετά οι Φαληριώτες επέλεξαν πολύ κλειστή άμυνα για να αντιμετωπίσουν τον Μασμανίδη και τα κατάφεραν. Η Βουλιαγμένη από την άλλη, με τον Καπετανάκη (πολύ καλός χθες) σε ειδικό ρόλο πάνω στους φουνταριστούς του Φαλήρου, έπαιζε φουλ πρες. Κούρασε του Φαληριώτες και σκόραρε αρκετά στην κόντρα και κυρίως στο τέλος του αγώνα.
Το Φάληρο στο ξεκίνημα προτιμούσε να βάζει φουνταριστό τον Αθανασίου, και όσο πλησίαζε το τέλος του αγώνα, πήγαινε στα 2 μέτρα ο Τσαχειλίδης.
Το παιχνίδι κρινόταν σε μία κλωστή. Το ημίχρονο τελείωσε 3-3 και η τρίτη περίοδος βρήκε τους Φαληριώτες μπροστά 5-4. Ομως 2 σημαντικά λάθη της άμυνας των "γηπεδούχων", όταν αυτοί φοβήθηκαν πολύ τον Μασμανίδη και μπερδεύτηκαν εντελώς στις αλλαγές, δημιούργησαν πολύ μεγάλα κενά τα οποία εκμεταλλεύτηκε ο Αγκόρτσας και ο Καπετανάκης οι οποίοι έδωσαν προβάδισμα στην Βουλιαγμένη για πρώτη φορά στο μέσον περίπου της τελευταίας περιόδου. Μάλιστα ο Καπετανάκης 2 περίπου λεπτά πριν την λήξη, πέτυχε το 7-5 στην κόντρα και ουσιαστικά τελείωσε το παιχνίδι. Για να φτάσει όμως η Βουλιαγμένη εκεί, χρειάστηκε η πολύ καλή απόδοση του τερματοφύλακά της Μέλλου ο οποίος πραγματοποίησε μερικές εντυπωσιακές αποκρούσεις.
Το Φάληρο μείωσε με πέναλτι 47¨ πριν το τέλος αλλά στην συνέχεια δεν κατάφερε να ισοφαρίσει στην τελευταία του επίθεση.
Η απώλεια του Χελιουδάκη ήταν φανερή για την Βουλιαγμένη και άλλαξε τα σχέδια στην άμυνα με μεταθέσεις παικτών σε άλλες θέσεις από αυτές που είχα δει τις προηγούμενες ημέρες.
Το Φάληρο ήταν αποφασισμένο να κερδίσει τον αγώνα και πάλεψε πολύ σκληρά για να το καταφέρει. Οι τακτική που ακολουθήθηκε από τους προπονητές του είχαν στόχο την άμυνα κυρίως, περιορίζοντας τον φουνταριστό της Βουλιαγμένης, αλλά φάνηκαν κάποια στιγμή να κουράζονται προς το τέλος του αγώνα, εκεί που η Βουλιαγμένη έκανε το σερί 3-0 και πήρε την νίκη. Παρόλα αυτά δεν τα παράτησαν, μείωσαν, αλλά δεν είχαν χρόνο για κάτι καλύτερο.
Στον μικρό τελικό, ο Πανιώνιος κέρδισε τον Ολυμπιακό 8-6 κατακτώντας το χάλκινο μετάλλιο.
Οι Νεοσμυρνιώτες ξεκίνησαν εντυπωσιακά και προηγήθηκαν πολύ γρήγορα 3-0, σκορ με το οποίο τελείωσε η πρώτη περίοδος. Ιδιος ρυθμός και στην δεύτερη περίοδο και 4-1. Η έλλειψη φουνταριστού αλλά και το πολύ καλό στήσιμο της άμυνας του Πανιωνίου επάνω στα ατού των ερυθρολεύκων, ήταν αυτό που έκανε τη διαφορά.
Ο Ολυμπιακός όμως δεν τα παράτησε ποτέ. Πάλεψε τον αγώνα πολύ, και κατάφερε να μειώσει στην διάρκεια του γνωστού κενού διαστήματος που είχε ο Πανιώνιος σε όλα του τα παιχνίδια. Η διαφορά έφτασε μέχρι και στο γκολ (6-5). Ομως ο Καλαιντζής, έβγαλε το φίδι από την τρύπα και με ένα εξαιρετικό γκολ έδωσε εκ νέου σημαντικό προβάδισμα στον Πανιώνιο (8-5). Τα τελευταία λεπτά, ο Ολυμπιακός έκανε προσπάθεια κυρίως με τον Νίνο να επιστρέψει στον αγώνα, αλλά δεν τα κατάφερε.
Ο συγκεκριμένος αγώνας ήταν μία αποθέωση τακτικής και από τις 2 ομάδες: "Πως παίζεις χωρίς φουνταριστό".
Οι παίκτες προσπαθούσαν να ανοίξουν διαδρόμους στους καλούς σουτέρ να εκμεταλλευτούν τον κανονισμό του 5μετρου, προκειμένου να σκοράρουν. Δυστυχώς, κατά την άποψή μου, αυτός ο κανονισμός δίνει την δυνατότητα σε πολλούς να προτιμούν να τον χρησιμοποιούν ως βασικό σύστημα επίθεσης. Ακουσα πολλούς στην κερκίδα να μιλούν περί αντιπόλο. Θα διαφωνήσω. Οι ομάδες εκμεταλλεύονται κάθε φορά τους ισχύοντες κανονισμούς. Δεν κάνουν κάτι κακό. Τώρα, αν μας αρέσει κάτι τέτοιο ή όχι, είναι άλλο θέμα. Τα παράπονά μας στην fina και στην len που έχουν υιοθετήσει αυτού του είδους το παιχνίδι.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΜΑΔΕΣ
Η Βουλιαγμένη κατέκτησε δίκαια το πρωτάθλημα. Προσωπικά την περίμενα καλύτερη, αλλά ήταν φανερή η έλλειψη ομοιογένειας. Ο λόγος είναι ότι οι 3 πολύ καλοί παίκτες της έκαναν όλο το χρόνο προπόνηση με τους εφήβους και ήταν λίγες οι φορές που βρέθηκαν μαζί. Η ποιότητα πάντως των παικτών της αποτέλεσε βαρόμετρο για την τελική νίκη. Σούπερ σταρ όχι μόνο της Βουλιαγμένης, αλλά και όλου του πρωταθλήματος, ο Μασμανίδης. Πολύ καλοί οι Καπετανάκης, Μέλλος, Αντωνιάδης, Δελαγραμμάτικας. Κακή παρένθεση για την ομάδα η αποβολή με κόκκινη κάρτα του Χελιουδάκη (ο καλύτερος σουτέρ), ακόμα χειρότερη η αντίδραση των γονιών στο τέλος του ημιτελικού.
Το Φάληρο με εντυπωσίασε. Πολύ καλοί παίκτες τεχνικά, με καλές τοποθετήσεις, σχετικά πλήρης ομάδα, με σταρ αλλά και με εργάτες στο παιχνίδι, δίκαια έφτασαν στον τελικό και παραλίγο να φτάσουν μέχρι το τέλος. Εξαιρετικός και πολύ δυνατός ο αμυντικός Αθανασίου, αλλά και ο φουνταριστός Τσαχειλίδης. Πολύ καλός ο τερματοφύλακας Κατσαούνος και με πολύ καλές κινήσεις ο περιφερειακός Γονιωτάκης.
Ο Πανιώνιος έπαιξε πολύ έξυπνα σε όλη τη διάρκεια του τουρνουά. Τα πανηγύρια στο τέλος απέδειξαν ότι ο στόχος επετεύχθη. Οι Νεοσμυρνιώτες διέθεταν ως συνήθως καλό τερματοφύλακα (εκεί στην Νέα Σμύρνη έχουν την γνώση σε αυτό τον τομέα), και 2 τουλάχιστον εξαιρετικούς παίκτες (Καλαιντζής και Θεοδόσης). Η έλλειψη φουνταριστού όμως ήταν ολοφάνερη. Και τα πρωταθλήματα κερδίζονται μόνο με πολύ καλό φουνταριστό, εκτός κι αν η διαφορά είναι τεράστια από τις υπόλοιπες ομάδες.
Ο Ολυμπιακός απέδειξε για μία ακόμα φορά ότι δουλεύει πλέον πολύ καλά στις υποδομές. Δεν θα αργήσει η ώρα που οι ερυθρόλευκοι θα μπορέσουν να κατακτήσουν κάποιο πρωτάθλημα. Είχαν φανερές ελλείψεις σε καίριες θέσεις του πόλο, αλλά και 2-3 πολύ καλούς παίκτες, οι οποίοι έχουν δυνατότητες εξέλιξης. Γενικά, η έλλειψη φουνταριστού δημιουργεί στους υπόλοιπους παίκτες της ομάδας το κίνητρο να βρουν τον τρόπο να σκοράρουν, και γενικότερα να δημιουργήσουν. Ομως το άθλημά μας στηρίζεται κατά βάση στην επίθεση στον φουνταριστό, οπότε είναι πολύ δύσκολο για οποιαδήποτε ομάδα να μπορέσει να κερδίσει χωρίς την παρουσία ενός δυνατού παίκτη στα 2 μέτρα.
Η Χίος είναι καλή ομάδα. Ομως η έλλειψη παραστάσεων είναι φανερή. Αν η Χίος ήταν Αθηναική ομάδα θα μπορούσε να κατακτούσε μετάλλιο. Γενικά, οι νησιώτες δείχνουν να επανέρχονται. Μετά την περσινή 4η θέση στους 98ρηδες, ήρθε και η φετινή 5η στους 97ρηδες, ενώ υπάρχουν και οι 99ρηδες οι οποίοι στην τελική φάση το επόμενο Σαββατοκύριακο θα διεκδικήσουν κάτι καλό.
Το καλό με την Χίο είναι ότι επιτέλους άρχισε να χρησιμοποιεί τους παλιούς της παίκτες στις υποδομές ως προπονητές και αυτό αποτελεί κίνητρο για τα παιδιά. Μπελέγρης, Φιλιππάκης και Μικέδης, έχουν σίγουρα πολλά να δώσουν.
Ο Νηρέας Γέρακα αναμενόταν πολύ καλύτερος. Ομως η παρουσία ενός μόνο ουσιαστικά πολύ καλού παίκτη (Πανταζόπουλος), δεν ήταν ικανή να οδηγήσει την περσινή χάλκινη παιδική ομάδα, σε νέα διάκριση. Ομως και στον Γέρακα δουλεύουν καλά τις υποδομές τους και αναμένεται να συνεχίσουν να πρωταγωνιστούν σε τελικές φάσεις.
Οι 2 ομάδες της Θεσσαλονίκης θέλουν πολύ δουλειά ακόμα. Είναι αρκετά πίσω από τις υπόλοιπες ομάδες. Σίγουρα αν συνεχίσουν να δουλεύουν, θα καταφέρουν να διεκδικήσουν μετάλλια όπως η ομάδα Νέων Ανδρών του ΠΑΟΚ η οποία φέτος κατέκτησε το χάλκινο στο αντίστοιχο πρωτάθλημα.
ΓΕΝΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Βαρέθηκα να λέω τα ίδια και τα ίδια, για 5 αγώνες σε 48 ώρες κλπ κλπ κλπ.
Αυτό που θέλω να καυτηριάσω είναι το ότι η ΚΟΕ δεν φρόντισε σε αυτό το πρωτάθλημα να βραβεύσει τους καλύτερους, σε αντίθεση με το πρωτάθλημα των εφήβων. Το ίδιο είδαμε και στα κορίτσια, όπου βραβεύτηκαν οι Νεάνιδες αλλά ξέχασαν τις Νέες Γυναίκες. Κι αν κάποιος μιλήσει για οικονομικούς λόγους (είμαι σίγουρος ότι κάποιοι ανεγκέφαλοι θα το σκεφτούν), να τους ενημερώσω ότι 3 κυπελλάκια ζήτημα είναι να κοστίζουν 50-60 €.
Κόσμος στην κερκίδα δεν βρέθηκε πολύς με εξαίρεση τον τελικό, και ευτυχώς που αυτός διεξήχθη στο Παλαιό Φάληρο, όπου έστω και λίγο φυσούσε αλλά και μετά τις 6-6.30 το απόγευμα η μεγάλη κερκίδα έχει ίσκιο. Παρευρέθησαν βέβαια πολλοί προπονητές διαφόρων ομάδων (δεν τους αναφέρω επειδή θα ξεχάσω κάποιον και θα αρχίσουν οι μουρμούρες).
ΠΑΙΚΤΕΣ
Αφού η ΚΟΕ δεν φρόντισε να βραβεύσει παίκτες, θα το κάνω εγώ. Ομως ίσως είναι το πρώτο πρωτάθλημα που από την στιγμή που ξεκίνησα να γράφω σε αυτό το μπλογκ, υπήρχαν πολλοί ισοδύναμοι παίκτες. MVP του τουρνουά είναι κατά την άποψή μου ο Οδυσσέας Μασμανίδης, ενώ η καλύτερη 15άδα είναι η ακόλουθη:
Τερματοφύλακες: Μέλλος (Βουλιαγμένη) και Κατσαούνος (Φάληρο)
Φουνταριστοί: Τσαχειλίδης (Φάληρο) και Μασμανίδης (Βουλιαγμένη)
Αμυντικοί: Αθανασίου (Φάληρο), Λιαπάκης (Ολυμπιακός) και Δελαγραμμάτικας (Βουλιαγμένη, έως και τον ημιτελικό)
Περιφερειακοί: Γονιωτάκης (Φάληρο), Νίνος, Πέτας (Ολυμπιακός), Καλαιντζής, Θεοδόσης (Πανιώνιος), Καπετανάκης, Αντωνιάδης (έκπληξη η απόδοσή του) και Χελιουδάκης (η κόκκινη κάρτα που πολύ σωστά δόθηκε, θα είναι ένα μάθημα ζωής για τον Λευτέρη με τα πολλά προσόντα) από την Βουλιαγμένη.
Υπήρχαν και κάμποσοι ακόμα παίκτες οι οποίοι διακρίθηκαν, ενώ όλα τα παιδιά προσπάθησαν για το καλύτερο. Καλή συνέχεια τους εύχομαι και καλή ξεκούραση επειδή πλέον την έχουν απόλυτη ανάγκη.
ΠΗΓΗ:news.multiproject.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου