Και οι 2 ομάδες μπήκαν αποφασισμένες για την νίκη. Στα πρώτα 4-5 λεπτά γκολ δεν έμπαινε με τίποτα. Οι μικροί προσπαθούσαν όμως κάθε φορά ακόμα και περισσότερο.
Τα 2 ατού των ομάδων που τυχαίνει να φορούν και το ίδιο σκουφάκι με το νούμερο 2 (Παπαναστασίου και Γκίκας), σε αυτό το διάστημα φάνηκε να αλληλοεξουδετερώνονται. Ομως το Φάληρο είχε πολύ περισσότερες λύσεις από την Βουλιαγμένη.
Οι της Βουλιαγμένης προσπάθησαν να δημιουργήσουν τις προυποθέσεις για σουτ στον Γκίκα σκρινάροντάς τον, αλλά ο Παπαναστασίου έσπαγε το σκρινάρισμα με χαρακτηριστική ευκολία και όταν πήρε μπροστά στην επίθεση, μαζί με όλα τα υπόλοιπα παιδιά του Φαλήρου, χάθηκε στην κυριολεξία η μπάλα.
Το Φάληρο απέδειξε ότι είναι πολύ μπροστά σε αυτή την ηλικία, και διαθέτει μία ομάδα πολύ καλά δουλεμένη, με πολλούς σταρ (αλήθεια λέω, είναι η πρώτη φορά σε τόσο μικρές ηλικίες, που δεν ξεχωρίζει πολύ κάποιο ή έστω κάποια παιδιά). Πλήρης παντού, με παίκτες που αν και δεν ξεκίνησαν στην εφτάδα, κατά την γνώμη μου θα έπαιζαν βασικοί σε οποιαδήποτε άλλη ομάδα, κρατούσαν αυτόν τον ρυθμό πολύ ψηλά, με αποτέλεσμα να σκοράρουν εύκολα γκολ.
Η Βουλιαγμένη προσπάθησε στην άμυνα να εκμεταλλευτεί το υποχρεωτικό πρες που υπάρχει στους κανονισμούς αυτής της ηλικίας (και μάλιστα δεν ισχύει ούτε το πεντάμετρο), βγάζοντας τον τερματοφύλακα μπροστά στον φουνταριστό. Ομως οι Φαληριώτες το περίμεναν και σκόραραν άμεσα 2 φορές με σουτ από μακρυά.
Γενικά, μπορώ να πω, ότι εντυπωσιάστηκα από το Φάληρο, και κατά την άποψή μου, η συγκεκριμένη ομάδα, είναι μάλλον η καλύτερη που έχω παρακολουθήσει στα ηλικιακά πρωταθλήματα τα τελευταία χρόνια.Μετά την λήξη ο προπονητής της ομάδας Μάριος Κάσδαγλης, μου είπε ότι η συλλογική δουλειά πολλών χρόνων είναι αυτή που έφερε αυτά τα αποτελέσματα. Ολοι οι προπονητές που βρισκόμαστε αυτή την στιγμή στην ομάδα, αλλά και όλοι αυτοί που για διάφορους λόγους αποχώρησαν, συνέβαλαν τα μέγιστα στην επιτυχία αυτή.
Ολες αυτές οι μεγάλες επιτυχίες που έρχονται για την ομάδα του Παλαιού Φαλήρου, οφείλονται στο οικογενειακό κλίμα που επικρατεί και θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τους εφόρους Κώστα Τρούλο, Γιώργο Χάλαρη και Θοδωρή Βιτάλη.
Οι Πρωταθλητές
Τάσος Μαζάνης
Αλέξανδρος Παπαναστασίου
Μάριος Χάλαρης
Ζαννής Αλαφραγκής
Γιάννης Βοκολέτος
Χριστόφορος Βώσσος
Αγγελος Γονιωτάκης
Κωνσταντίνος Κάκαρης
Παναγιώτης Καρύδης
Λευτέρης Παζαίτης
Δημήτρης Κούκιας
Νίκος Παπανικολάου
Ανδρέας Φιρφιλιώνης
Γιώργος Χατζηκυριάκος
Τάσος Λατζούδης
Σταύρος Αθανασάκος
Φοίβος Ματζούκης
Αχιλλέας Γραμματικός
Θεόφιλος Αλεξανδρίδης
Φώτης Σπηλιόπουλος
Στον μικρό τελικό, ο Ολυμπιακός κέρδισε τον αξιόμαχο ΠΑΟΚ με σκορ 13-7 (5-2, 2-1, 4-3, 2-1) και κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο (μοναδικό φέτος στις υποδομές).
Οι ερυθρόλευκοι ήταν καλύτεροι, και κατάφεραν να αντιμετωπίσουν το βαρύ πυροβολικό του ΠΑΟΚ Δημήτρη Νικολαίδη. Πολύ καλοί οι Χάλαρης, Πρωτοψάλτης και Χονδροκούκης, ενώ μερικές εντυπωσιακές αποκρούσεις πραγματοποίησε ο Βατίστας.
Ο ΠΑΟΚ ,όταν πολλές φορές δεν μπορούσε να εκμεταλλευτεί τον Νικολαίδη, άνοιγε χώρο για τον αριστερόχειρα Βάγγο, ο οποίος ήταν καλός. Ομως ο Ολυμπιακός, ήταν καλύτερος και η νίκη εκτός από εύκολη ήταν και δίκαια.
Ο Χονδροκούκης πραγματοποίησε εντυπωσιακή εμφάνιση σε άμυνα και επίθεση, ενώ γενικά όλη η ομάδα του ολυμπιακού, δούλεψε καλά.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Φυσικά δεν μπορώ να βγάλω συμπεράσματα από 2 μόλις παιχνίδια που παρακολούθησα, όμως ρωτώντας κάποιους που βρέθηκαν στο μίνι παίδων, και συγκρίνοντας τα σχόλια με τους 2 τελικούς, μπορώ να πω τα εξής:
Ο Τάσος ο Παπαναστασίου πρέπει να είναι πολύ χαρούμενος. Ο γιός του Αλέξανδρος έδειξε φοβερά στοιχεία και μάλλον ήταν ο MVP της διοργάνωσης. Μου φαίνεται ότι θα γίνει καλύτερος από τον πατέρα του.
Οταν ξεκίνησα να σημειώνω παίκτες που μου άρεσαν και από τις 4 ομάδες, δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα έγραφα 8-9 παίκτες της ίδιας ομάδας. Εννοώ φυσικά αυτούς της πρωταθλήτριας ομάδας του Παλαιού Φαλήρου. Ξεκίνησα λοιπόν με τον Παπαναστασίου τον Αλαφραγκή, τον Χάλαρη και τον τερματοφύλακα Μαζάνα, και πριν τελειώσει καλά καλά το ημίχρονο ήταν σημειωμένοι στο μπλοκάκι μου 9 παίκτες. Εκτός από τους προαναφερθέντες, μου άρεσαν πολύ και οι Κάκαρης, Βοκολέτος, Παπανικολάου, Παζαίτης και Γονιωτάκης. Το ωραίο είναι ότι οι περισσότεροι είναι all around, όπως ακριβώς χρειάζεται σε αυτήν την ηλικία.
Από την Βουλιαγμένη, ο Γκίκας έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στην επίθεση, και κινήσεις εξαιρετικού ενδιαφέροντος. Εχει φυσικά ελλείψεις κάμποσες, αλλά αυτό έλειπε, στα 12 να τα κάνει όλα σωστά.
Ο Γιαννουρής (ο γιός του Γιάννη) οργάνωνε στην άμυνα και στην επίθεση, βοηθώντας τον Γκίκα.
Ο Παπάζογλου είναι πολύ καλός αμυντικός στον φουνταριστό. Καλός ήταν και ο τερματοφύλακας της Βουλιαγμένης Βλαχοτάτσιος.
Για τον Ολυμπιακό τα είπα και πιό πάνω. Ο Χονδροκούκης είναι σούπερ ταλεντάκι, με κινήσεις πολύ καλές σε άμυνα και επίθεση, και από κοντά και οι Χάλαρης και Πρωτοψάλτης. Καλός κι ο τερματοφύλακας Βατίστας.
Ο ΠΑΟΚ στηρίζεται πολύ στον εξαιρετικά δυνατό Νικολαίδη, και στον πολύ καλό και κινητικό Βάγγο. Επίσης με χαρά παρατήρησα ότι ο Δημήτρης Νικολαίδης έπαιξε και πολύ καλή άμυνα όταν χρησιμοποιήθηκε σε αυτή την θέση.
Θα σκεφτείτε ότι έγραψα συνολικά για 20 παίκτες. Και θα αναρωτηθεί ενδεχομένως κάποιος γιατί δεν έβγαλα καλύτερη εφτάδα, ή έστω και 15άδα, όπως την προηγούμενη εβδομάδα στο Παίδων. Είναι πολύ απλό. Με 2 μόνο αγώνες είναι πολύ δύσκολο να μην αδικήσεις κάποιο παιδί που ενδεχομένως στα προηγούμενα παιχνίδια να βρέθηκε σε καλύτερη ημέρα από την σημερινή. Πάντως, η συγκεκριμένη φουρνιά δείχνει να είναι εξαιρετική και θα βγάλει μερικούς πολύ καλούς παίκτες.
ΠΗΓΗ:news.multiproject.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου