Λίγα λόγια για την αγωνιστική κολύμβηση

Η αγγλική θεωρείται η πρώτη σύγχρονη κοινωνία που ανέπτυξε το κολύμπι ως άθλημα. Από 1837 διεξάγονταν τακτικά αγώνες κολύμβησης  σε έξι τεχνητές λίμνες του Λονδίνου με διοργανωτή το Εθνικό Κολυμβητήριο της Αγγλίας. Δεδομένου ότι το άθλημα σύντομα αύξησε ραγδαία τη δημοτικότητα του, πολλές άλλες πισίνες κατασκευάστηκαν Ένα νέο διοικητικό όργανο, η Ένωση ερασιτεχνών κολυμβητών της Μεγάλης Βρετανίας, ιδρύθηκε στο 1880 και αριθμούσε αρχικά πάνω από 300 σωματεία μέλη.

Το 1896 στην Αθήνα, το κολύμπι έγινε ολυμπιακό άθλημα για τους άνδρες με 100 μέτρα και 1500 μέτρα ελέυθερο - αγώνες που πραγματοποιήθηκαν εκτός πισίνας. Λίγο μετά, αφού το κολύμπι απέκτησε περαιτέρω δημοτικότητα, περιελήφθησαν στο πρόγραμμα παρισότερα αγωνίσματα ελεύθερης κολύμβησης, ακολουθούμενα από το ύπτιο, την πεταλούδα, το πρόσθιο, και, τέλος, το μικτό ατομικό.

Για διάφορους λόγους, οι γυναίκες είχαν εξαιρεθεί από το κολύμπι στο πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το 1896, το 1900 και το 1906, οι γυναίκες δεν είχαν δικαίωμα συμμετοχής. Μόλις το 1912, οι γυναικείοι αγώνες κολύμβησης έκαναν το ντεμπούτο τους μετά από παρότρυνση της ομάδας, που αργότερα έγινε γνωστή ως Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή.

Οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες είχαν μόνο τέσσερις αγώνες κολύμβησης, τρεις από αυτούς σε ελεύθερο στυλ. Οι δεύτεροι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Παρίσι το 1900 περιελάμβαναν τρεις ασυνήθιστους αγώνες κολύμβησης. Ο ένας ήταν "δρόμος" μετ 'εμποδίων, ο δεύτερος μια δοκιμασία αντοχής υποβρύχιας κολύμβησης. Ο τρίτος ήταν αγώνας 4.000 μέτρων που αποτελεί, το μεγαλύτερο ανταγωνιστικό αγώνας κολύμβησης στην ιστορία. Κανένας από τους τρεις δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ ξανά σε Ολυμπιακούς Αγώνες.

Από αυτήν την ταπεινή αρχή με τους μόλις τέσσερις αγώνες κολύμβησης, οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν πλέον πλήρως αναπτυχθεί σε 32 εκδηλώσεις, 16 για τους άνδρες και 16 για τις γυναίκες. Ta Special Olympics περιλαμβάνουν κολύμβηση για άτομα με ειδικές ανάγκες και έχουν 22 εκδηλώσεις για τους άνδρες και 22 για τις γυναίκες.